Znajdź zawartość

Podobno dobrze jest wierzyć w cokolwiek, Żyć wtedy łatwiej w świecie wątpliwości. Pewność mam jedną – boga stworzył człowiek, Z poczucia własnej niedoskonałości. Wznosić ołtarzy nie bronię nikomu, Choć gest to próżny i lękiem podszyty. Po cóż tak wiele zasad dekalogu? Wystarczy jedna – bycie przyzwoitym. Nie da się spłacić rachunku sumienia Brzęczącym żalem rzuconym na tacę, Odkupić grzechów szeptaniem pacierza, Ani przekreślić prostym krzyża znakiem. Choćbym na klęczkach przemodlił swe życie, W proch zamieniony z martwych nie powstanę. Gdy się zasuwa kurtyna z granitu, Sztuka się kończy, nic już nie ma. Amen.