Znajdź zawartość

Jestem Ja jestem w świecie ... Świat jest częścią mnie ... Oddech roślin w ogrodzie marzeń mych .. Oddech mój łączy się w splot miłości, wdzięczności za dziś... Zamykam oczy, widzę ostrzej wyraźniej, Jakby głębiej, dostrzegam to co znane i nie znane w sercu mym, Rozmawiam ze swoim ja ... Tęsknię i pragnę pełnią siebie żyć... Trwać w ogrodzie mych marzeń... Wpuszczam tylko tych co nie zabijają... Nie depczą mojego ja ... Wydaje mi się... Czy tak w ogóle się da ?

Napisać o tym, czego nie można zrozumieć - oto jest wyzwanie: pada kilka słów - absolutnie służbowych, jakiś pojedynczy gest - zgodnie z procedurą, ale to wszystko jakby nieważne, jakby tylko okazją, jakby gdzieś wysoko ktoś kręcił film, ale przecież nie jesteśmy aktorami, i nikt nikogo do niczego nie zmusza, a coś się dzieje, jakby inny świat na oczach tego świata, on istnieje, i to bardziej niż ten, i ma o wiele głębszy sens, chociaż dzisiaj nie potrafię odpowiedzieć na pytanie - dlaczego tak jest? Janusz Józef Adamczyk