Znajdź zawartość

Puste gniazda bocianie na słupach, i dachach... Fotki leżą w albumach, wersy w almanachach. Anioł czuwa pod drzewem, ze spuszczoną głową... Ku przestrodze, co serca poruszyła trwogą. Sarny chodzą po łące, w głębokiej szarości, las za oknem przenika w objęcia ciemności. W cichych miejscach bez liku ogników się pali, okna jasne od świateł wołają z oddali.

Wielu nie ma z nas odpłynęli w dal na ostatni bal Znicze światła spal Trzeba sadzić las nim upłynie czas i ... ubędzie nas (?) Woda i las będzie

Kiedy los sypnie Znów solą w oczy Zsyłając chwile Gdy nie jest łatwo By je pokonać Jeden jest sposób Się nie poddawaj I bądź ponad to...

Nie pytaj wiatru jestem jeszcze w przelocie kartek wersów deszczem W zadumie łezką kropkę wpiszę po cichu wsiąknę gdzieś w zacisze Nie szukaj mnie ja się nie chowam przenikam w rym ach forma słowa Mając słuchawki zaś się rozminę chwilą w muzyki świat przepłynę Nie wołaj z echem ... ech... po lesie na leśnym dukcie spotkasz... jesień Nie trudź się także domniemywaniem plotki... zamienię w mydlaną bańkę (!)

(Science fiction :)) Gdy uśmiech odszedł w zapomnienie i śmiać się już nie udawało przekorny los na wspólną ścieżkę rzucił żeby się przypomniało Można rozminąć się oddalić spalone mosty mieć za sobą lub się zatrzymać spojrzeć w oczy i kilka chwil złowić na nowo Żeby się jeszcze przypomniało żeby uśmiechnąć się odmłodnieć Nim los znów rzuci na rozdroże...

Idą jesiennie zamyśleni ta pani i ten pan w zieleni rudości brązie i pozłocie kapią kropelki na pantofle na parasolki kapelusze opadające miękkim pluszem Mgła ich osnuwa dalej dalej pozapalały się latarnie wchłonęły ich kolejne cienie Może powrócą znów jesiennie

Wielka sensacja, dziś się przydarzyło; nie opowiem o tym, bo się nie spełniło. Idę ulicą, w plecaku odblaski, spotykam babinkę; nie chodzi bez laski. Chłopcy grają w piłkę, wylatują świece ponad dachy domów, a ja dalej lecę. Dziewczyna na rolkach nie wyhamowała, bum bum turu rum, ale szczęście miała. Jatka wzdłuż ulicy, co tu się zdarzyło; biegnie kot bez smyczy, harmider aż miło. Sypią się perseidy przed telewizorem; rano wzeszło słońce, zachodzi wieczorem. Wielka sensacja...

- echa, ech - Telefon zadźwięczał nagle któregoś dnia przed zmierzchaniem list krótka treść sms w kilku słowach wyznanie "Jak grom z jasnego nieba" A ja o Tobie nic nie wiem "Nie tędy droga" kochanie

WSPOMNIJ TO, CO BYŁO SILNIEJSZE OD CIEBIE... (?) OTO JEST PYTANIE, A ODPOWIEDŻ - NIE WIEM. Odgrzebane z nurtu rzeki zapomnienia; nanos, dno kamienne, smutki, niespełnienia. Odłowione z głębin liczne zagadnienia; zmienność dnia, początek, plusk... Gorzkie westchnienia. Uważaj, uważaj... Obyś wpław przepłynął echa wspomnień. Z wiru piskorz się wywinął.

JESIENIĄ JASNOZŁOTĄ (aliteracja) Jakże jasnozłota, jednostajna jesień; jął jazgotać jenot, jesiennieje jesion. Jednopienna jabłoń; jedzą jej jabłuszka - jakoby jarosze - jeżyk, jemiołuszka. Jesienny jałowiec, jesienna jedlina; jesieni jest jawor, jaśmin, jarzębina. Jutrzenka, jupiter, jakim jasno/złotem jaśnieją jantaru... - jasno/błękit - jotę. Jac, jasnowidzący, jedzie jednośladem, - jasnooki juhas - j e l e ń... jubilatem! Jowialny, j e ż e l i jeszcze jadowity! Jamnik je jadalne jarzyny jaszczurki. Jasnoskrzydłej jętki jękiem jest jezioro. Julka je jogurty, jednakże jej j o j o. Jakże jasnozłota, jednostajna jesień. Jedwabną jesienią jesiennieje jesion. autorka; Marianna

Zza mgły emanuje poświata słoneczna, a wiatr nie osiada dziś w dłoniach, i tylko ta róża, czerwienią promienna, rozkwitła o świcie przy schodach. Wokoło wybarwia się w bukiet listowie, a ptaki osiadły w przedlotach, i tylko ta róża, czerwienią promienna, rozkwitła o świcie przy schodach. Zachwyca paletą w jesieni powiewie, a sedno jej smaku tkwi w miodach, i tylko ta róża, czerwienią promienna, rozkwitła o świcie przy schodach. Zakrada się nocą, jak kot bezszelestnie, w milczeniu zapadłym w ogrodach, i tylko tę różę, czerwienią promienną, ktoś zerwał znienacka przy schodach.

(Palindromy: autorka jw) Okrągłe zdanie; EWO, MORD NILA - PALINDROMOWE - ukryte w słowie. Zdanie rozrywką; TO KŁY, RYŁ KOT - życie, to chwila - TOŁPA MA PŁOT. Ta łamigłówka UTAI ATU, brzmi tajemniczo SUFIT I FUS. Teraz na nowo ŁOI SOS OSIOŁ a ty spokojnie użyj WÓŁ SŁÓW. O, LUT NA RATY, TY TARANTULO, a ZA GEPARDA KADRA PE/GAZ. Jeśli za trudną jest rymowanką, wznosimy toast ZA RYBY RAZ ! Kiedy przytłacza cię cisza wkoło, PORTALE I NA DANIELA TROP. Za oknem wicher gwiżdże na rogu, to ty spokojnie baw się; POT STOP. A gdy zasypiasz przed monitorem, zaraz wieczorem, ECH, CO CHCE - MAM. CO NOC - CO... KOC, SOK OS - MADAM; powiedz to sobie - MAM CO? MOC MAM.

Zwyczajny dzień. Czas przelewa się monotonnie wśród domowych zajęć. To świt, to zmierzch. W ciszy rozdźwięczał się telefon, w rytm melodyjny. - Jak spędzasz dzień? - Nic szczególnego - odpowiadam - ja tu zimą mieszkam.

Wszechświat... Wszechświat jest taki tajemniczy; gwiazd zbioru nie da się przeliczyć... Słońce... Jedno słońce nam w górze świeci, niech tylko nie zgaśnie, nie odleci. Słońce... Podczas pełnego zaćmienia słońca ziemianie lękają się świata końca!!! Księżyc... Księżyc - czasami zdarza się - znika; wtedy powstaje wśród zwierząt panika.. Asteroidy... Spójrz na szerokie pasmo asteroid; kto to dostrzega... widzi... ten się boi. Kometa... W sierpniu do ziemi zbliży się kometa; sypnie obficie perseidami z nieba... Jupiter... Gdy nocne niebo rozświetla... jupiter, inne gwiazdeczki ćiut bledną przy tej. Wielki wóz... Wielki wóz wolno przejeżdża po niebie; może... zawiezie mnie zaraz do Ciebie?

(akrostych) Mazurskie jeziora szeleszczą trzcinami. Ówdzie ptasi koncert, i żagle na fali... Jeszcze tylko chwilkę, słońce się dopali. - 2019 -

(I taka bajka - przyrodnicza) Razu pewnego spotkałam barda, co bardzo dużo wie o Bieszczadach. Mieszka tam stary w ą ż E s k u l a p a; najpierw się wgryza, potem oplata. Jestem laikiem, lecz wie to eva; wąż ten owija się wokół drzewa. Pełza wśród liści... Spójrz też pod drzewo; - niejadowity wąż - to jest g n i e w o s z. Gdzie stos kamieni, w promieniach światła, grzeje się ż m i j a - z y g z a k o w a t a. Też pod ochroną - nie jest przyjazna. Rzadziej widoczna jest żmija c z a r n a. Spragniony słońca - to jeszcze nie koniec - wygrzewa się... jadowity z a s k r o n i e c. Ruszasz w Bieszczady? Więc teraz puenta; B a j k ę o w ę ż a c h też zapamiętaj.

Na nocnym niebie rozsypały się roje gwiazd i perseidy Księżyc na nowo lśni srebrnym blaskiem Ostatni motyl nocy poleciał w ogień Na dobranoc Zbyt rzadko budzę się ze snu o świtaniu fot; autorka

Cafe Miłosz... zaproszenie uwięzło między programami zajrzałam do kieszeni w poszukiwaniu myśli w czytelni jedno krzesło pozostało... puste...

(rymowanka bez dedykacji) powstrzymano tę walkę skopiowaną przez kalkę każdy przestrzeń dla siebie ma w przekonaniu siłacza własną wizję roztacza komplikuje się sztuczna gra powstał z tego ambaras przeciwstawność i balast w ostoi swej każdy dziś trwa taka mała vendetta czy to ten / czy to nie ta oka mgnienie plasterek ba

Stąpamy wąską ścieżynką, pośród wysokich paproci; sosny szumią nad głową, a ponad... słońce się złoci. Wzdłuż duktu zdroik się wije, pluszcze kaskada maleńka; wokoło natura gór żyje, i szemrze źródlana piosenka. Ze skalnej półki strumieniem wybija w niewielki wodospad; na dno opada kamienne - plusk wody jeszcze pozostał. Nabrzeżna plaża - muszelka, dość miejsca, by iść po piasku. Koryta dno twarde, kamienne - pośpiesznie fala pogłaszcze. Faluje w jej lustrze odbicie - na chwilę zanurzam swe dłonie; zachowam kadr pieczołowicie, nim widok niepamięć pochłonie. Czas wracać, a dzień szybko mija; wpisuję obrazy w pamięci - szkic miejsc, skąd źródełko wybija. Czy znów do wyprawy zachęci?

Użyto nieuczciwie ad' acta... na niwie stało się wiadome (jw) tego nie zapomnę to są moje zdania proszę pani pana nie o nic nie pytaj palindromy pl - czytaj

Na dwóch biegunach długie zapadło milczenie Wygrana czy przegrana Niedopowiedzenie

- Science fiction - Umieją cieplej się przywitać, i spontanicznie paść w ramiona. W cichym zakątku siąść na ławce, i opowiadać w nieskończoność. Umieją także... marzyć razem, i spędzić wspólnie miłe chwile. Ale najpewniej te marzenia są tak ulotne, jak motyle... Kiedy wypada się pożegnać; każdy wyrusza swoją drogą. Nigdy nie będą słać zażaleń, bo dziś obiekcje nie pomogą.

Dezaktywacja; już dość zrzucali. - Się zawiesiło, czy to paraliż? Chaos na łączach poplątał łącza, i nikt - od teraz - tu nie zagląda. Brak połączenia, poza kontaktem, - raptem inaczej na ekran patrzę. Nie, nie odbieram, nie odpisuję... Mój dialog z tobą? - To bot fałszuje. Za wszystkie linki z niespodziankami, nie dbam o kartki - malujcie sami. Na wszystkie strony poprzenoszone; dezaktywacja, stop - z a w i e s z o n e.

w potrzebie która jak mówią jest matka wynalazku popatrz na świat oczyma swoich przodków "pierwej" mniej na mamonę wszechogarniaj kosmos wzrokiem pozwalają gwiazdy układając zapis prawdopodobieństwa drogi mlecznej na wspólnym niebie w kwestii odnalezienia na wyciągnięcie ręki cegiełki stos do własnej budowy ważne żeby było po kolei nie wpadaj w dołki zapamiętaj nim minie spojrzenie nieuchwytne odławiaj niewerbalne w rozmowie z szumu drzew ponad sadem 10 czerwca 2010