Znajdź zawartość

Ma kwiaty jest długa do ziemi. Zakrywa okna gdy się przebieramy. Ułatwia życie. Przed sąsiadami. Lub co robimy w pokoju. Może być krótka wtedy trzeba się liczyć z konsekwencjami. Szczególnie przy, zapalonym świetle. Można kupić, w sklepie lub na giełdzie.

Krople łez spadają na kartkę. Nie wiem co mi jest, tracę energię mój przyjacielu. Chciałabym znów być dzieckiem, szaleć do woli. Lecz już nie ten czas. Dziś tak na wspominki mnie wzięło, jak to było kilka lat temu. Cóż czasu nie cofnę, zmieniłabym wiele, ale to co było to już stare dzieje.

Twarzą w twarz rozmawiały o mnie niby moje przyjaciółki dwie obgadywały mnie Chociaż tyle wspólnych wspomnień tyle chwil przeżytych razem nie mogę zapomnieć tych przykrych wyrażeń nie jest mi z tym dobrze lecz pocieszam się

Wiatr Wiatr wieje nam w twarze, czy przytulisz mnie kochanie? Słońce idzie spać, czy spadnie deszcz? Nie wiem. Gdy patrzę na gwiazdy, księżyc lśni, widzę jak uśmiechasz się i mówisz dobranoc. Czuję cię szczególnie gdy całujesz, jest mi wtedy dobrze. Mając ciebie obok, wszystko proste jest. Niczego nie potrzebuję.

Słońce mocno grzeje, niosąc ciepłe dni. Co przyniesie kolejny dzień, nie wiem. Dobrze mi tak, gdy jesteś obok mnie, przytulasz, uśmiechasz się. Przy tobie deszcz przyjemny jest. Gdy tak wspominam nasz miniony, pełen wspomnień rok, czuję jak ciepła fala ogarnia mną. Bo ty kochanie jesteś przy mnie.

Idą Święta małymi krokami, za tydzień będziemy dzielić się, malowanymi jajkami. Pragnę życzyć moi drodzy wam. By te święta przyniosły wiele Bożych łask. Nikt w te święta nie był przy stole sam. A jak już śniadanie Wielkanocne zjesz, pomyśl przez chwilę, że bliskie osoby otaczają cię. Wesołych Świąt!

Ławka była zielona, teraz jest brzydka brązowa. Siedzieliśmy na ławce, opowiadając co było w szkole. Często zaczynały się na niej szkolne romanse. Pierwsze pocałunki skradzione. Ach te lata minione. Teraz tylko plotkary, matki, dzieci, zero tajemniczości, jak ten czas leci. Gdy tak idę i wspominam, moje lata były inne. Ciekawe może jeszcze się wszyscy kiedyś spotkamy. Do zobaczenia.

Kochany mój, każde spotkanie z tobą, to prawdziwa rozkosz. Szkoda że czasem musisz odejść. Mogłabym tak trwać przy tobie, bez końca przytulać i całować twe usta. Wiem że jutro znów się widzimy, już tęsknie obliczam godziny. Przybądź do mnie jak najprędzej, otul mnie swym silnym ramieniem, pocałuj namiętnie, szepnij do ucha kocham ciebie.

Spacery z tobą pamiętam do dziś, jak opowiadałeś ciekawe historie. Siedzieliśmy często nad jeziorem, do późna w nocy, miałam cichą nadzieję że ta noc, nigdy się nie skończy. Marzyłam o pocałunku z tobą. Lecz nie interesowałeś się mną. Za to pięknie zająłeś się moją kuzynką. Czy mam żal? Już nie. Bądź szczęśliwy. Bo wiesz ja jestem. Kocham i jestem kochana, przez wartościową osobę.

Mój miły, każda minuta bez Ciebie to udręka, jak to dobrze że w tym samym mieście mieszkasz. Uwielbiam jak mnie przytulasz, całujesz na dobranoc. Jak zostajesz, wiem nie może być tak codziennie. Musimy się rozstawać nim świt nadejdzie. Gdy splatamy swoje dłonie w jedną całość. Wiem że na drugi dzień będzie mi tego brakowało. Lecz godziny szybko lecą, pragnę Cię zobaczyć w dzień i w nocy. Mam wielką nadzieję, że ta miłość nigdy się nie skończy.

Wyglądam przez okno, widok wciąż ten sam. Dzieci, istne szaleństwo. Coś mnie tknęło, ławka stała tam. Wspomnienia wracają, czasu nie cofnę. Starsi ludzie coś szepcą. Młodzież w gry różne gra. Oddałabym dużo. By wrócić do tamtych dawnych lat.

Wyglądam przez okno, widok wciąż ten sam. Dzieci, istne szaleństwo. Coś mnie tknęło, ławka stała tam. Wspomnienia wracają, czasu nie cofnę. Starsi ludzie coś szepcą. Młodzież w gry różne gra. Oddałabym dużo. By wrócić do dawnych lat.

Tłusty czwartek mamy, pączki zajadamy. Jeden z czekoladą, drugi z marmoladą. Z serem także lubię. Kiedy ja te kilogramy zgubię? Legenda głosi: pół godziny biegać trzeba. Będzie trudno. Lecz czas przestać marudzić. I zacząć ćwiczyć- Samo się nie zrzuci.

Wiele razy płakałam, rady sobie nie dawałam. Wszystko się zmieniło. W radość moją zataiło. O Panie dałeś mi schronienie. Pokój w duszy. Dziś daję swoją miłość. Niech diabeł tego nie ruszy.

Kochany dziękuję za rok, spełnionych marzeń, obyśmy byli jak najdłużej razem. Uwielbiam patrzeć w twoje oczy szare, lubię jak przytulasz na dobranoc i dzień dobry. Jak mówisz czule, załóż czapkę bo mróz na dworze. Cieszę się że jesteś, gdyż charakter mam trudny. A ty wytrzymujesz każdą kłótnię.

Spójrz jak Anioł mruga do Ciebie. Woła w modlitwie. Otwórzmy swe serca. Latają sobie wysoko gdzieś. Uwierz. On uwierzył dawno. Jutro znów przyfrunie. Jeśli pozwolisz przygarnie.

Kochany dziękuję za rok, spełnionych marzeń, obyśmy byli jak najdłużej razem. Uwielbiam patrzeć w twoje oczy szare, lubię jak przytulasz na dobranoc i dzień dobry. Jak mówisz czule, załóż czapkę bo mróz na dworze. Cieszę się że jesteś, gdyż charakter mam trudny. A ty wytrzymujesz każdą kłótnię.

O Panie widziałam Cię we śnie. Byłam w tym śnie chora, umierałam. Jestem jednak zdrowa może przez to się nie bałam. Nie chciałam, budzić się z tego snu. Dłonie me świeciły złotym blaskiem. Ty wołałeś mnie: ,,Chodź dziecię do mnie". A ja leżałam. Promienie złote świeciły z nieba. O Panie nic więcej mi tam nie było trzeba.

Zjawiła się nagle, nasza zima kochana. Co śniegiem sypie od rana. Jakiś pan chodnik odśnieża. Korki na drodze. Jeszcze trochę i mróz się pojawi, na szybie obraz w ramki oprawi. Ciemno szybciej się robi, taki urok tej zimy. Co znienacka zjawiła się na dworze.

Zjawiła się nagle, nasza zima kochana, co śniegiem sypie od rana. Jakiś pan chodnik odśnieża, korki na drodze. Jeszcze trochę i mróz się pojawi, na szybie obraz w ramki oprawi. Ciemno szybciej się robi. Taki urok tej zimy, co znienacka zjawiła się na dworze.

Gdy na stacji pociąg stoi, z moich oczu płyną łzy. Ty dla mnie jesteś wszystkim. Bez Ciebie trudno żyć. Chodź minęło tyle lat, nie zapomnę tych chwil. Przytuliłam się do Ciebie, gdy było mi źle. Ty dawałeś mi nadzieję, na nowy lepszy dzień. Gwiazda spadła z nieba rozbiła gdzieś swe łzy. Księżyc poszedł spać, nastał nowy dzień. Cień zakrywa me łzy. Dlaczego w moim sercu wciąż Ty.

Szczęście czym jest dla mnie? Szczęście to jeść lody z babcią, która jeszcze żyje. Szczęście to mój ukochany chłopak, co miłością darzy każdego dnia. Szczęście to pójść na spacer o zachodzie słońca. A gdy spadnie deszcz, móc w kałuży bawić się. Szczęście to mama i tata. Bo nie każdy rodziców ma. Szczęście jest wtedy też, gdy na niebie piękna tęcza powstaje, ludziom uśmiech na ustach rozdaje. O siostrze nie mogę tu zapomnieć. Jest ze mną na dobre i złe, dzięki niej spełniłam marzenia swe.

Szumią liście dookoła. Tak to las. Spadają liście żółte kolorowe, tak to las. Jak w nim pięknie i bajecznie, nadziwić się nie mogę, grzybów pełno dookoła, jakiś ptak w oddali śpiewa. Zając żwawo sobie skacze. Tak to piękny las. Jakże wysokie są w nim drzewa, bo w lesie pełno tajemnic, bo w lesie życia gwar, to jest piękny bajeczny świat.

To co mam nazywa się szczęście. To co mam nazywa się miłość. To co mam to nie pieniądze. Lecz to co mam to wspomnienia w mej głowie nadal kwitnące. To co mam to rodzona siostra ma. To co mam to rodzice. To co mam to miłość, którą pielęgnuję każdego dnia. Może nie jestem bogata, może wady też mam. Lecz czy jestem szczęśliwym człowiekiem? Na to pytanie też odpowiedź mam. To co mam daje mi szczęście bo kocham, jestem przez kogoś kochana. A reszta? To co mam.