Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Piotr_Po_prostu_Piotr

Użytkownicy
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Piotr_Po_prostu_Piotr

  1. Przede wszystkim witam wszystkich forumowiczów. Nie muszę chyba dodawać, że skoro już się ładnie przywitałem, to oczekuję ciepłego przyjęcia, prawda? :> Zdaję sobie sprawę z tego, że początki bywają trudne i uprzedzam osoby, które odeślą mnie na google.pl oraz te, które najchętniej by to zrobiły ale im się nie chce, że po prostu lubię czasami udać się z problemem do specjalisty ;)

    Do rzeczy. Dręczy mnie kwestia formy dzieła i to, czy to właśnie ona sprawia, że owo dzieło jest wierszem, bądź nim nie jest. Pozwólcie, że posłużę się przykładem. Powiedzcie mi, czy tekst poniżej jest wierszem, czy nie, a jeśli nie, to czym?



    Czy słowa to "tylko" słowa?
    Czy mowa to "ledwie" mowa?
    Czy myśli są zbędne
    I czy miewasz ich nadmiar?
    Czy może być życia sensem to,
    Że po prostu myślisz, więc po prostu jesteś?

    Ty, który wiesz co i gdzie

    Czy jeśli zapytam o niebo, wskażesz mi górę
    I kiedy zapytam o chmurę
    Zapytam o chmurę, czy o "po prostu chmurę"?
    No tak, to oczywiste przecież
    Góra jest na górze
    I to na całym świecie !

    Ty, który wiesz co i jak

    Tak, rozumiem Cię, tak, wiem....
    Szukam dziury w całym, tak...
    Psycholog mówisz... być może
    Ale który, może wszyscy?
    Tak, może i warto, może i pomoże...
    Wiem, że robię z igły widły...
    Być może masz rację...
    Tak, zauważam problemy...
    Tak, być może nie jestem zbyt bystry...

    Ty, po prostu dumny

    To prawda, ktoś się myli...
    Możliwe, że Ja...
    Bo przecież niemożliwe, że wszyscy...
    Więc, może faktycznie
    Świat jest prosty i oczywisty?

    Ty, który wskazałeś mi niebo

    Mam pytanie, odpowiesz?
    Proszę...
    Najlepiej jasno i przejrzyście
    Używając "tylko" mowy
    W sposób oczywisty
    Tak jak umiesz, tak jak możesz

    Ty, którego pewna była ręka

    Proszę, odpowiedz, lecz najpierw
    Stań obok, stań ze mną... na rękach!
    Lub wystrzelmy się w kosmos !
    Teraz wskaż mi górę.
    Chcę posiąść twą mądrość
    Tą prostą, tą wzniosłą

    Ty, który w szponach trzymasz pogląd

    Spraw, żeby oczywiste było i proste
    Dlaczego jak Ci tak kur***** zazdroszczę !

×
×
  • Dodaj nową pozycję...