Piotr_Po_prostu_Piotr

Przede wszystkim witam wszystkich forumowiczów. Nie muszę chyba dodawać, że skoro już się ładnie przywitałem, to oczekuję ciepłego przyjęcia, prawda? :> Zdaję sobie sprawę z tego, że początki bywają trudne i uprzedzam osoby, które odeślą mnie na google.pl oraz te, które najchętniej by to zrobiły ale im się nie chce, że po prostu lubię czasami udać się z problemem do specjalisty ;) Do rzeczy. Dręczy mnie kwestia formy dzieła i to, czy to właśnie ona sprawia, że owo dzieło jest wierszem, bądź nim nie jest. Pozwólcie, że posłużę się przykładem. Powiedzcie mi, czy tekst poniżej jest wierszem, czy nie, a jeśli nie, to czym? Czy słowa to "tylko" słowa? Czy mowa to "ledwie" mowa? Czy myśli są zbędne I czy miewasz ich nadmiar? Czy może być życia sensem to, Że po prostu myślisz, więc po prostu jesteś? Ty, który wiesz co i gdzie Czy jeśli zapytam o niebo, wskażesz mi górę I kiedy zapytam o chmurę Zapytam o chmurę, czy o "po prostu chmurę"? No tak, to oczywiste przecież Góra jest na górze I to na całym świecie ! Ty, który wiesz co i jak Tak, rozumiem Cię, tak, wiem.... Szukam dziury w całym, tak... Psycholog mówisz... być może Ale który, może wszyscy? Tak, może i warto, może i pomoże... Wiem, że robię z igły widły... Być może masz rację... Tak, zauważam problemy... Tak, być może nie jestem zbyt bystry... Ty, po prostu dumny To prawda, ktoś się myli... Możliwe, że Ja... Bo przecież niemożliwe, że wszyscy... Więc, może faktycznie Świat jest prosty i oczywisty? Ty, który wskazałeś mi niebo Mam pytanie, odpowiesz? Proszę... Najlepiej jasno i przejrzyście Używając "tylko" mowy W sposób oczywisty Tak jak umiesz, tak jak możesz Ty, którego pewna była ręka Proszę, odpowiedz, lecz najpierw Stań obok, stań ze mną... na rękach! Lub wystrzelmy się w kosmos ! Teraz wskaż mi górę. Chcę posiąść twą mądrość Tą prostą, tą wzniosłą Ty, który w szponach trzymasz pogląd Spraw, żeby oczywiste było i proste Dlaczego jak Ci tak kur***** zazdroszczę !