Hare_Hari

Nawet nie śmiem dziękować, Mój pierwszy wiersz, moje Postrzeganie, myślę, że to Tylko przypadek, że forma Mojej wypowiedzi i treść, Wynikło to z potrzeby. A jednak podziękuję.

Moja babcia mi opowiadała bardzo starą bajkę, O mężczyznach, a dokładniej o jednym, Gladiatorze, który honor, lojalność i rodzinę, Stawiał ponad życie, szkoda, że zawsze jest Tak mało mężczyzn na tym Świecie, przewagę Stanowią chłopcy.

w nadziei w sercu szukaj tego wszystkiego czego jeszcze nie rozumiesz, czy jedna wielka miłość, do kogoś? Ważna jest możliwość miłości wynikającej Z wrażliwości, i jeszcze te wiersze Pani.

próbuję w ciemności pokoju przywołać te wszystkie chwile, gdy me serce płonęło od bliskości ciebie a teraz tak brakuje mi dotyku twojego serce próbuje zrozumieć dlaczego ciemność nie pozwala mi zobaczyć mej miłości mej nadziei mego wschodu słońca w dotyku twoich palców w spojrzeniu w smutku mego serca w ciemności wszystko zanika jakby nigdy nie istniało lecz drzwi pamiętają czekają aż je otworzysz ja w ciemności okna w jego lustrze patrzę czekając na siebie już czas by ciemność w mym sercu dzisiaj się wybrzmiała bym mogła z wstającym słońcem ptaki w ich miłości ich śpiewie usłyszeć z każdym biciem mego serca poczuć że już czas by się odrodzić drzwi doczekały się poczuły twój dotyk chciałabym się pożegnać z tobą dziś w ciemności mego serca w ciemności się z tobą żegnam twój dotyk już nie wystarcza mi wszystkie nasze gwiazdy nagle pogasły które kiedyś roświetliłeś już nic nie widzę w ciemności mego serca.