Robert_Fejfer

Odarty z promieni nadziei, Patrzący w dal przez pryzmat przesączony krwawymi łzami, Krzyczący na pustkowiu własnej duszy, Myślę... I nie widzę dekad zmieniających świat, Tęsknię... za aniołem odwiedzającym mnie sprzed lat, Płaczę... układając życie zabrane mi przez czas. Wczoraj witając dzień kamienną twarzą, rozjaśniając umysł alkoholem żegnam życie. Dziś z długopisem w dłoni kładę się do łóżka dębowego, umarłem. Odwiedzając anioła, który opłakiwał me puste ciało wyszeptałem "miłość jest wieczna".

Odarty z promieni nadziei, Patrzący w dal przez pryzmat przesączony krwawymi łzami, Krzyczący na pustkowiu własnej duszy, Myślę... I nie widzę dekad zmieniających świat, Tęsknię... za aniołem odwiedzającym mnie sprzed lat, Płaczę... układając życie zabrane mi przez czas. Wczoraj witając dzień kamienną twarzą, rozjaśniając umysł alkoholem żegnam życie. Dziś z długopisem w dłoni kładę się do łóżka dębowego, umarłem. Odwiedzając anioła, który opłakiwał me puste ciało wyszeptałem "miłość jest wieczna".