alek_g

Jak szybko umiesz biec? Tak, żeby wygrać? Tak, żeby być szybkim jak wiatr? A może tak, żeby zrzygać się, nie docierając do mety? Czy też tak, żeby pękło Twe serce? Jeśli aż tak, to żadna sztuka. Też potrafię. Nawet nie muszę biec.

Szczęściem marynarki są bardzo praktyczne: Poły przytrzymują resztki marzeń przy sercu, A długie rękawy pomagają ukryć palce - Poobgryzane, krwawiące palce.

Umiesz liczyć, licz na siebie Umiesz wyć, to wyj W czym problem - I tak nikt Cię nie usłyszy.

A gdy będę umierał To wszyscy poeci, wierszokleci Będą śmiać się i gderać Ten zdycha, co nas uwierał. Jakby nie dość było jęczenia To jeszcze żałować mnie trzeba A niech to jasna cholera Zdychaj, nie ciągnij dłużej. A gdzieś mamy twoje uczucia Twoje dwie płytkie refleksje Umieraj, zdychaj, do piachu I niech nie będzie cię więcej.

Zima, słońca nie ma Zmarznięte powietrze, drzewa i serca Zima, radości nie ma Zastygłe głowy, sumienia i ręce Jak sople sztywne słowa Bez ruchu, ciche i martwe Jak tafle nieruchome oczy Bez błysku, w pełni braku. Myśli krótkie, urwane Sam ich się przez siebie boję Czy w tej przygasłej rozpaczy Sam sobie w sobie dostoję. Może jest gdzieś ta Trójca Wiara, nadzieja i miłość Ja wiem, lecz nie widzę Choć chwilę były tuż, mógłbym przysiąc.