Paulina856_

To nie mary-dyrdymały proszę Państwa... Wiersz biały stał się szary już jest oklepany, Z całym swym mrokiem cierpienia i cierpienia mrokami Nic już nie jest w złym ciekawe, poza szczęścia motywami...

prawdziwe... przygnębia... szacun Wodzu, prawdziwa encyklopedia, podziwiam za przemyślenia

Bardzo mi się podoba minimalizacja formy maksymalizacja treści

Hmmm za pożogę i krew ewidentnie w tym wierszu podziękowania nie zmieściłam ale czasem trzeba podziękować także za to co złe

Hahaha Wodzu jaka szybkość odpowiedzi, ten wiersz to taki mój mały pokaz optymizmu :) pozdrawiam :)

Są tacy ludzie wśród nas którym pragnę powiedzieć dziękuję! Dziękuję za w szarości blask Za mile słowo, które buduje Za spojrzenie ciepłe, co dusze rozchmurza I za uśmiech, co serce ciepłem maluje Za wszystko, co dobre Zwyczajnie dziękuję...

Niby cztery... jednak wiele :)

Bardzo łatwo się czyta, przy pięknym przekazie... super :)

Jaki cudowny optymizm którego tak brakuje w dzisiejszych czasach :) od dzis zostaje wierną Pana czytelniczką. Pozdrawiam:)

Wizje inaczej zwane przeze mnie natchnieniem biorą się od ludzi...a co do znaczenia, wiersz dotyczy moralności wiec także wiary lecz znam ludzi ktorzy uważają ze nie ma jednego bez drugiego, a ja chcialam pokazac ze owszem jest, pozdrawiam i dziękuję :)

Krwawe wizje, okrucieństwa esencja. Z rąk ludzkich rany zadane. Serce z wnętrzności wyrwane. zwłoki gdzieś w tle leżą, a ten z krwi i ciała w rękach swoich dzierży ten strzępek fragment życia ośrodek pamięci. Człowieczeństwo w ręce nieludzkiej Pełne krwi... Czy tej samej?

dziękuję za miłe słowa :)

Na wieszaku w pewnym domu wisiał‚y ubranka. Każde z nich inne historię™ własną… miało. Jedne idealne, guzik w guzik Inne podarte, obdrapane, przetarte czyli ulubione, tak czę™sto noszone. Najlepsze to, co nosi na sobie ślady niedoskonałości, czyli takie niby-wady.