Sylwia Brejdak

Wielkie,wielkie dzięki. S.B

I tak od 14stu lat swe usta w mojej dłoni trzyma. Bardzo dziękuje. S.B

Bardzo dziękuje. To miłe,że się podobał. S.B

Cały wiersz to cała ja. Dziękuje i gorąco pozdrawiam. S.B

słońce zachodzi swe usta chowasz w dłoni mej słyszę szept ktoś woła spoglądam w dal - odchodzisz szept słychać zza ściany to ty - cisza nastała to ty - ukochany .

Nasiono dawno rozkwitło i nawet zdobyło pierwsze miejsce w radiowym konkursie,ale dla mnie to wielkie osiągnięcie.Pozdrawiam gorąco i dziękuje za opinie.S.B

Zgadzam sie.Nie kazdemu musi sie podobac.p.s.bez polskich znakow.

jak kwiat który rozkwita o świcie i swym zapachem budzi wszystkich ze snu jak słońce które swym promieniem ogrzewa ludzi od stóp do głów jak ciepły wiatr który swym słowem dodaje otuchy jak rzeka która swym korytem wskazuje drogę po której mam iść jesteś....

Andrzeju wcale mi sie nie podoba Twoja interpretacja moich wspomnień.Sa dla mnie jak powietrze i tak właśnie pamiętam tate.Może za kilka miesięcy to sie zmieni i zaczne pisać tak jak Ty to przedstawiłeś.Dzięki wielkie za sugestie. Pozdrawiam S.B

Bardzo dziękuje za opinie a za błąd przepraszam zwykle ich nie robie. Mam nadzieje że poprawiłam wszystkie błędy. Pozdrawiam S.B

Gdzieś w przestrzeni co się mieni tysiącami gwiazd Na ziemi co kwiatami usłana Jest miejsce które tylko Ty znasz Różnymi sposobami chcesz nam je przekazać Trzymam fajkę którą paliłeś za dnia A dym wspomnień unosi się w przestworza Zatacza krąg wokół nas Rozświetlona blaskiem oczu zorza Chłodem zawiało a ciepło Twych rąk Ogrzewa mą dusze i ciało Z przestrzeni myśli krążących od-do Pomaga przeżyć tą całość Twa obecność jest wszędzie Za dnia jak i w nocy choć między nami Cie nie ma To tam gdzie pójdzie mój wzrok łkający Widzę Cię we wspomnieniach.

Witajcie. Z wielką uwagą przeczytałam Wasze sugestie. Zgadzam sie co do rymu. Tak prawde mówiac to dopiero zaczęłam coś tam mazgrolić. Po śmierci taty przelewam wszystkie myśli i bóle ma kartke. Pozdrawiam S.B

Jest w przestrzeni takie miejsce gdzie wszyscy spotkamy się jednak teraz,tu na ziemi ogrom walki czeka mnie Nawet nieświadome dziecko trzyma w ręce swoją broń może lalke,samochodzik gdy potrzeba-rzuci nią A dorosły w swej mądrości słów dotkliwych użyć chce ratując swoją godność tarczą złości broni się I tak skończy się jednako, walka co toczyła się gdy na górze się spotkany ciszy dłonią będziesz strzegł.