Dorothy Wróbel

Taaak. To jest dla tych wszystkich "miłych" komentarzy, które dostaję za każdym razem jak coś napiszę :):):) Dziękuję Wam moi kochani;)

Wszystko co piszesz to słowa. Nic więcej. A ja wciąż czekam, aż powiesz mi wreszcie, że mnie nie kochasz i odchodzisz nareszcie. Lecz ty ciągle siedzisz i dumasz, co by tu jeszcze wydumać za słowa. Nudzi mi się! Słyszysz? Ktoś puka? Myślisz: to wena! Nie, to rzeczywistość przybyła odgonić nostalgię. Już nic nie napiszesz. Weekend się skończył. Obowiązki wzywają. Odłóż to pióro! I tak ci napiszą: to nie ten dział, to do szuflady lub do działu dla początkujących poetów.

Przerób go tak aby był dobry. Powodzenia!

Śmierć zwarła swe mroczne kręgi. Pozostanie po nas tylko pamięć i mogiła. Smutek osiądzie na sercach bliskich. Żelazne łzy spłyną na zawsze. A ta Kolorowa Kraina rozewrze swe skrzydła i rozjaśni nam mroczne kręgi. Radośc i piekna chwila. I żeby ludzie pamiętali, że tylko Śmierć jest sprawiedliwa.

Dzieki za odwiedziny i komentarz. Wiersza nie wymyśliłam tylko opisałam prawdziwa historię pod wpływem chwili a więc moga byc jakies drobne błedy. Pozdrawiam.

Bardzo fajny, sentymentalny wiersz. Mi się podoba:)

Matce Wchodzę do izolatki w białym kilcie, w masce chirurgicznej na twarzy. A ty leżysz tam jak kłoda ledwo zwracając na mnie oczy. Potok łez sunie jak rzeka, której nie mogę zatrzymać. A pamiętasz morze jak szłyśmy brzegiem? Szum jego ciągle słyszę ... A pamiętasz jak razem jechałyśmy autobusem? Ja do szkoły, ty do pracy. Ta sama droga ... A pamiętasz wspólne zakupy? Kłótnie o rozmiar, kolor, cenę, praktyczność. Pamiętasz jak pisałaś mi wypracowania na język polski? Jak mi je później dyktowałaś, a ja się denerwowałam, że za długie. A pamiętasz ten ... felerny rok, w którym się wszystko zaczęło? Obie wtedy milczałyśmy ... Teraz tez milczymy. Lecz ... Jak na ironię losu Ja tu ... a Ty w grobie ...

Dzięki bardzo!

Kobieta. Trzy rodzaje: klepsydra, jabłko, gruszka. Pierwsza- czas szybko przy niej ucieka. Druga- 'zakazany owoc ciągle krąży mi nad głową' Trzecia- cóż, że słodka jak zepsuta. Kobieta. Ciężko przy niej żyć ale bez niej to się nie da.