Jan_pradera

Dziś wpatrzony w ogień czysty, rozmyślam nad sensem myśli Tych innych nierzeczywistych, nad tym co się w nocy śni Próbuje znaleźć znaczenia ,tych zdarzeń nie do spełnienia Przedziwnego objawienia, tego co w mej głowie tkwi Rajska wyspa w morzu lawy, na jej środku pośród trawy Biały koń obficie krwawi, leży i z cierpienia rży Nad nim czarna lata wrona, czekając chwili gdy skona Płonie w niej nienasycona, chęć dobrania się do krwi I choć on powstać próbuje, ból mu siły odejmuje Wrona ciągle oczekuje, a desperat z zimna drży Ogier wie ,że śmierć go dusi ,a agonia ptaka kusi Przebił krtań o gałąź gruszy i to koniec jego dni Koń już zdechł,wrona jak strzała dopada martwego ciała Zjadła mięso wygłodniała , zlizała krew z jego brwi Gdy najadła się nareszcie ,do gniazda podąża śpiesznie By nakarmić głodne jeszcze , malutkie pisklęta trzy