Marta Kistowska

Może to dlatego, że to zeszłoroczne zakochanie :) Następne planuję jako bardziej twórcze, hihi :) Pozdrawiam obie Panie

Pan Biały - dziękuję za krytykę, tego mi było potrzeba :) Nie jestem w 100 % zadowolona z tego wiersza, faktycznie coś niedopasowanego w nim brzmi. Będę pisać i będę lepsza :) Pozdrawiam

Jesienią... zamykam oczy gładzę cię czule po ręce możesz mnie dotknąć tak samo, swe dłonie i siebie poświęcę Jak Słońce o poranku stukot obcasów o chodnik tak wkradasz się w moje zmysły bądźmy do siebie podobni Wymówmy te same słowa tak samo się do mnie uśmiechnij zamknijmy w kawałku nieba te same szepty i gesty

Przepiękny utwór, słodko-ostry i melancholijny, coś co lubię jesienią :) Pozdrawiam ciepło, już październikowo :)

Lubię kiedy słowa pachną i smakują. Brzoskwinie, migdały, kawa- nadają aromatu całości.

Dziękuję serdecznie za komentarze, czas najwyższy wyskoczyć z szuflady :) Pozdrawiam

połknij czasem słowa nienazwane i te myśli co ci kołkiem stają w gębie zamień czasem szarość w uśmiechanie wypuść z dłoni pokoju gołębie ugryź w język wypluj ząb mądrości