Andrzej Wieczerzak

Lepiej pieprzyć niż pić, i to browara - zgroza!

Zaprawdę, My powiadamy Wam, że nużą Nas płytkie pseudokomentarze. Zaiste rzekliśmy w natchnieniu - Andrzej Witold Wieczerzak

Zaiste kiedy ciało To nuży nas czasem Tok słowa Niby resztki Po szczytnie zmarłych Gdyż istocie przeczą Samym mędrcom słowa przeczą Zaprawdę dlatego nic nie mówią Bo kształtny polor dźwięku nie wystarczy Kiedy wielorako rezonują bebechy zgłosek Jak w ptasich dziobach zamykanych na nieistniejącej pustce W której tajemnicy śpiew wnętrzności A gdy wypowiedziane zostają Przy zbrodni i bezkarności Nadludzi To oczyszczone być pragną Ale nużą nas wykoślawione zamętem Gdy ultrabełkot trwa w ponowoczesnej wieży Z widokiem na trupa Boga Tej wieloznaczności najwyższą jedność Z ciała pierwotnych słów prostej drogi tworzącej By nie były puste z zysku Słowomanią drżące Obojętne Czy mają być jako z jędrną krwią wytargane flaki Czy nędzne resztki chaosu Dopisałem zaiste 18.12.2011 r.