kaligraff

---świetna pointa!

o biedna Polsko pod bezkresnym niebem są jeszcze ludzie szczęśliwi u Ciebie i piszą takie fajne rymowanki jakby im kredyt darowały banki

Kiedy tak autorytatywnie pouczamy innych, baczmy najpierw, czy sami nie jesteśmy bez wad! Nie mówimy, chcąc używać poprawnej polszczyzny: "OSOBIŚCIE lubię". Tyle. Kłaniam. E. purysta językowy się znalazł! kolokwializmy też są częścią naszego języka - oczywiście masz rację - ale nie piszemy "biel kolan nakreśliła miłości ślad" - bo jeśli już to "bielą kolan..."; tak jak zastanowiłbym się nad "miłości śladem" - już banalniej nie można? podobnie ze składnią: "do dzisiaj różu płatek na kolcu masz" - ten czasownik na końcu brzmi bardziej po łacinie niż po polsku - przynajmniej tak osobiście uważam -

"pieszczota po łonie"...? może bez tego "łona"? i rozpędzasz wyobraźnię, a można powściągliwiej, czyli bez "zjadani ze wszystkim" - bo co znaczy - ze wszystkim? wszystko i nic zarazem, pustosłowie; "ukłon" zostawiłbym, ale "jeden" usunął - i - nieźle, nieźle a nawet więcej niż dobrze -

Cały wierszyk wygląda według mojego założenia, zgodnie ze stanem ducha, który panował we mnie, gdy pisałem, tę miniaturę, myślę, iż wygląda zwyczajnie, wiele zależy od gustu czytelnika. Żegnam. na wiersz ma istotny wpływ stan rozumu; stan ducha to podpucha -

pomieszanie z poplątaniem; "Ten", przez Wielkie J to dlaczego nie Jerozolima, albo Jordanów np.;? i co to ma być - bo obok poezji nawet nie leży ale Coś udaje z wielkim wysiłkiem ale skutkiem żałosnym; "nie jesteś tylko myślisz..." - a nam mówiono: cogito ergo sum - zmiana paradygmatu? będzie rewolucja? bo kłopoty z myśleniem są najczęstszą ich przyczyną - poezji zero jednym słowem - faryzeizm, czyli zakłamywanie rozumu; J.S

przysporzyć można k ł o p o t ó w - albo wzruszeń; splendorami można obdarzyć - albo obsypać; niemniej - z przmrużeniem oka kościstą chabetę kupuję i dosiadam, choć lotów się nie spodziewam, siłą rzeczy - doceniam rzadkie na portalach poczucie humoru

co to są "rozdwojone końcówki dnia"? metafora na własne - peela rozdwojenie? jesli tak, to zastanawia mnie paradygmat logiczny - kiedy peel wie że kłamie; w takim "rozdwojeniu" nie sposób - chyba - to ocenić...

co tu jest kłamstwem? - pointa stoi w sprzeczności, w wewnętrznej opozycji... pewnie takie babskie "kłamstwo" - t a k n o b o ta k czyli nobotakizm... wierzę zwłaszcza z tej chęci trzymania - obojętnie - w kieszonce, torebce...kobiety tak mają, chcą mieć a potem dziwią się urzeczowieniu ich samych...

rzeczywiście - NIC ciekawy sposób na potwierdzenie płci, rewolucyjny; wychodzi "pustak" - men pustogłowy, jak nic!

mistrzu - poza grymasem nie widzę wiersza; nie wyszło?

proszę szanownej koleżanki - my tu mówimy o wierszu a nie gustach...do tego potrzebny byłby suto zastawiony stół i chęć do rozmowy - ignorancja zastrzeżeń tu zgłoszonych do niczego nie doprowadzi bo tak można sie tylko zasklepić w swojej "doskonałości" i na rozwój braknie szans - sądzisz że te uwagi wynikają z chęci dokuczenia? czuję się dotknięty i zawiedziony - ale bez pokory wobec sztuki nie zrobisz ani kroku - zapamiętaj! Ps.; i tłumaczenie się depresją nie jest w porządku - to nie ma żadnego związku z przedstawionym tu owocem natchnienia, nic a nic!

...i mam wrażenie że robisz za echo bo powtarzasz ograne w radio frazy - więcej samodzielności!

ja tam wolę Limanową - też sporo świętości, ale to co urzeka to pejzaż jakiego nikt nie ma na świecie a Świat widziałem, owszem... jakoś tak piszesz półgębkiem, jakby onieśmielony o tym deszczu w Krakowie...mało zainspirowany? - cienko

ciężko budować na jednej metaforze, więc wyszło wtórnie; i nic nie dowiedziałem się na temat myśli - o czym? ważne że z sensem wiążesz frazy - teraz czas na poszukiwanie własnego oryginalnego języka i obrazu - bo tu widzę tylko kiepską kopię literacką -

muszkatołowiec - migdałowiec...to w końcu gdzie peel się spotkał? osobiście lubię śpiewne teksty, ale z tym trzeba uważać i zadbać o świeżość słów i obrazów...

gdyby pozbyć sie archaizmów w rodzaju 'lica", gdyby tekst bardziej wyreżyserować, uprościć językowo, może dałoby się z tego tekstu coś jeszcze wykrzesać - a da się ale trzeba jeszcze długo długo nad nim posiedzieć - życzę więc Cierpliwości!

aaa! to witam Pogodynkę na portalu! witam...tylko o wodzie lepiej na TV, a już dużo gorzej na literackim portalu -

oj kwiatuszku kwiatuszku - tyś nawet nie w pączku, może dopiero w nasionku - pozbądź się najpierw przymiotników: siedmiobarwnych - chmurnych - słodkich - cichych i trzymaj się powściągliwie samych rzeczy - one same będą mówić o sobie i siebie prezentować -

parafraza z Gałczyńskiego - niestety - z taką dozą infantylności nadal tylko Gałczyńskiego nieudolnie udaje -

od napisania dobrego wiersza szanowna Ałtorko - z tego co zaprezentowałaś nic nie wynika oprócz rejestracji stanów pogodowych - a o pogodzie mówi się wtedy, gdy nic się nie ma do powiedzenia; a jak nic się nie ma do powiedzenia to nie pisze się wiersza -