Polski Roger Waters

A gdy wypędzą Cię ku lodowej górze Co wznosi się ponad piękną zieloną dolinę I każą wspinać po kolczastym sznurze I gdy będziesz już na krawędzi góry zwanej cierpieniem I pomyślisz że czas już nadszedł A właściwie minął Wiedz że ty będziesz małym kamieniem A upadek twój wielką lawiną

Dziękuje za podpowiedzi, z reguły piszę wiersze spontatnicznie i nie dbam za bardzo o ich składnie! Także pozdrawiam !

Dzień po dniu oddajesz swym szefom cześć Musisz klękać, nadstawiać policzek i całować pięść Żyjesz w świecie obłudy, sztucznych uśmiechów i masek Serc z kamienia co do żył pompują piasek A wracając do domu katujesz żonę i dzieci Traktując bliskich jak najgorsze śmieci Mszcząc się na nich za przegrane bitwy Toniesz i tracisz palce chwytając się brzytwy Ty chciałeś być idealnym mężem, świetnym maklerem Marzyłeś o brawach,zazdrosnych spojrzeniach,byciu bohaterem A teraz Powiesiłbyś się bladym świtem lecz nie masz sumienia Wisieć mokry od kropel rosy w ciemnym blasku cienia Zaciskając pętle ze świadomością bycia zerem Myśląc Każdy jest frajerem Kto nie umiał rozpychać się w życiu łokciami Kto nie chciał się ścigać w klatce z szczurami Na kogo punkcie rodzice mieli obsesje Kto był zbyt słaby by udźwignąć presję Kto nie chciał wyrzucić z siebie bólu i złości Komu rówieśnicy odebrali resztki radości Kto nie zaznał w życiu żadnej miłości Kto nocami płakał po kryjomu Kto wyszedł i nie wrócił nigdy do domu Kto został znaleziony martwy o świcie Kogo przerosło dorosłe życie

Bo gdyby tlila się we mnie jeszcze jakaś siła I gdybyś Ty zwyczajnie się nie znudziła Chodzliibyśmy krętymi ścieżkami grozy i zła Żyjąc w świecie krzyku I tłuczonego szkła Wycinając nasze wspomnienia w pień I przeklinając ten cholerny dzień

A kiedy przedrzesz sie przez moje miny I wdrapiesz sie na wysokie mury, ma twierdze I jesli nie rozstrzelaja Cie zimne stalowe karabiny Wtedy otworze przed Toba moje elektryczne serce A co bedzie jeslii mnie wysmiejesz I zamienisz sie w mej psychiki morderce A co bedzie gdy przetniesz wszystkie te kable Ktore zasilaja moje zimne elektryczne serce? Czy wyniesiesz sie i rozpowiesz to wszystkim znajomym? Czy stoczysz sie w dol,mowiac źem byl nazbyt stromym? Czy staniesz zaplakana bedac w rozterce? Czy podasz reke i kazesz źyc w poniewierce? Czy Bedziesz przeklinac, ze Ja to twoj najwiekszy zyciowy blad Czy zamkniesz mi oczy i na zawsze odlaczysz prad?

Bo gdybym ja uznał, że nasz czas już minął I gdybyś Ty nie była aż tak strasznie upartą dziewczyną Włóczyłbym się całymi dniami po peryferyjnych dzielnicach Ukradkiem szukając podobnych do Ciebie na deszczowych ulicach Żywiąc się wspomnieniami co łażą za mną jak cień I przeklinając ten cholerny dzień

Oczywiscie w wierszu nie nawiązywałem do Ciebie Adamie ! Zbieżność nazwisk - przypadkowa !!!

Wierszyk który należy traktować z lekkim przymrużeniem oka napisany do muzyki z utworu Kapral Klegg zespołu Pink Floyd Magister Orzechowski Dziecko specjalnej troski Jest już rok po obronie Pracuje do dziś w ochronie Magister Orzechowski Napisał też pracę o prokreacji Ma dzięki temu licencjat Z prywatnej szkoły turystyki i rekreacji Ojej, mamo nie mam dobrej pracy, czemu? Ojej, mamo czy ja jestem temu winien Ojej, mamo czy ja jestem tylko ofiarą systemu? Pani Orzechowska, co tak pani zrzędnie mina? Pani Orzechowska, ależ ma pani przystojnego syna Magister Orzechowski Czuję się ciągle styrany Mimo, że miał same piątki Chwalą go tylko znajome jego mamy Magister Orzechowski Chciałby zarabiać większą gotówkę Rozumie go tylko szef Stary kumpel co skończył podstawówkę Pani Orzechowska, co tak pani zrzędnie mina? Pani Orzechowska, ależ ma pani przystojnego syna..

Ułożyłem ten wierszyk do piosenki pink floyd - Corporall Clegg Magister Orzechowski Dziecko specjalnej troski Jest już rok po obronie Pracuje do dziś w ochronie Magister Orzechowski Napisał też pracę o prokreacji Ma dzięki temu licencjat Z prywatnej szkoły turystyki i rekreacji Ojej, mamo nie mam dobrej pracy, czemu? Ojej, mamo czy ja jestem temu winien Ojej, mamo czy ja jestem tylko ofiarą systemu? Pani Orzechowska, co tak pani zrzędnie mina? Pani Orzechowska, ależ ma pani przystojnego syna Magister Orzechowski Czuję się ciągle styrany Mimo, że miał same piątki Chwalą go tylko znajome jego mamy Magister Orzechowski Chciałby zarabiać większe złotówki Rozumie go tylko szef Stary znajomy z zawodówki Pani Orzechowska, co tak pani zrzędnie mina? Pani Orzechowska, ależ ma pani przystojnego syna...

masz rację - lepiej pasuje pół :)

Nie przechwyci miłość duszy Bo krzywizna objęła mnie swym ramieniem Co zalążek normalności kruszy Co otacza świat kamieniem Nie zapozna dusza nigdy słońca Gdy niepokój w niej narasta Gwiazdy nigdy nie świecą bez końca Gwiazdy w końcu giną w blasku miasta Nie wyciszy duszy żadna igła Nie zniszczą burzy psychotropy Co formują przez żelazne młoty i prawidła Co odciskają piętno zdrowej głupoty Ciągle dziwie się ludzkiej naturze Krytyce normalnych i szukania poklasku Że dlaczego siedząc w czarnej dziurze Ciągle marze o kosmicznym blasku? Tu nie chodzi o współczucie i zrozumienie Ale gdy już będę u kresu bram Ja wiem, ze już nigdy się nie zmienię Ja wiem, że już nigdy nie będę taki sam

A więc zanim pójdziesz do piachu by pożegnać się z tym pieprzonym światem zajrzyj diabłu w oczy i pozbądź się strachu bo czymże jest życie jeśli nie wielkim żartem?

Fajnie się włóczyć po żelbetonowej kotlinie I życ z dnia na dzień w sposób dekadencki Lecz gdy zbłądzę i spóźnię się na egzamin z życia Czy będe miał jeszcze kwadrans studencki? A po wszystkim wyjdę z kotliny na polną drogę a źrenice zwężą brzasku ostre promienie wszystko wydawać się będzie takie chłodne,proste i błogie a życie długie i ciemne jak nasze cienie

Dlaczego kiedy tracimy siły A życie obchodzi się z nami jak siekiera Wtedy obłędnie szukamy tłumaczeń Ze nigdy nie było dobrze, jak dobrze jest teraz?