Antonina

anastazjo czytam twoje wiersze od poczatku i musze Ci powiedziec, ze idzie Ci co raz lepiej;) tak trzymaj. ten wiersz jest na prawde swietny i wiele osob moze go odniesc do siebie.. utrafilas w sedno gratuluje Ci.

patrzę na Ciebie ukratkiem tak by nikt nie widział - nawet Ty... widzę Cię z nią nieustannie nie chcę burzyć waszego szczęścia dlatego jestem sama tu i teraz i patrzę na Ciebie nadal i będę patrzeć zawsze i czekać, aż przyjdzie na Nas czas...

Nie wystarczy być - aby Żyć samo trwanie to za mało by zyskać najcenniejszy ze skarbów szczęście.

twój głos, jak z zaświatów wydobywa się z otchłani nicości. skąd dobiega wie tylko On proszę Go, by zdradził "nie tu, nie teraz"-słyszę ufam i czekam