Adam Miklis

Podziwiam wszechświat, który nigdy nie zasypia Podziwiam gwiazdę, która świeci a później gdzieś znika Podziwiam planety, które krążyć nie przestają Podziwiam promienie słońca, które światło dają Podziwiam świat otoczony ogromem ludzi Podziwiam ziemie, co kwiaty swe wciąż budzi Podziwiam życie, krótkie i wnikliwe Podziwiam człowieka co serce ma prawdziwe Osiem cudów, które tworzą wszystko w jedno Osiem cegieł, co spadają wiecznie na dno Dzieci mędrca z mądrą głową Osiem statków ze swą załogą Dla jednego mam pogardę Którą noszę w sobie trzymam On odsłania swoją kartę Kiedy tylko ja wygrywam