Super-Tango1

Ikar Beju trunek, a sake nurtuje braki.

A jaka Iza boso? Ros o bazia Kaja.

Tali Maciej:lepiej tańczysz jak piszesz musisz zmienić swoje zamiłowanie. Pozdr.

H.Lecter:A Ty jak zwykle wciąż grasz w kosza. Pozdr.

Mirosław Butrym:mylisz się kolego w swych osądach widocznie źle zrozumiałeś idące przesłanie wiersza. Pozdr.

Wanda Szczypiorska:jeżeli Pani tak myśli, to cóż mi mówić... Pozdr. b; J.S

Dawid Rt: widocznie Ty sam to tak odczuwasz, a jest inaczej jak myślisz. Pozdr

Fly Elika:dzięki za miły komentarz i plusika. Jak będę miał troszkę więcej czasu to; obiecuję, że zaglądnę do Twoich wierszy. Pozdr. b; J. S

A Toma Joker wre koja mota!

I Ten świat jest pełen bogów i fałszywych proroków Ludzi przebranych za bogów czy bogów za ludzi Prawda ulatuje z wiatrem w tej rzeczywistości Mamy sny ale znikają gdy tylko otworzymy oczy Każdy woli żyć realnością niż błądzić w ciemności Ale bez Boga nasze życie jest niekompletne Gubi się dziś gdzieś w tłumie idącej cywilizacji Aby dać wiarę w królestwo z potężniejszej siły Śmierci się nie trzeba bać jeśli się ma wiarę Świat nie potrzebuje zbawcy ale ludzie go szukają To serca lepiej zdobywać niż te ziemskie skarby Bóg ma swoje dziwne poplątane krzyżowe drogi Jest stary jak świat równie wieczny jak wszechświat Nie jestem Bogiem a zachowuję się jak wyrocznia Wszechświat ma około:16 miliardów lat Jest nieskończony i nie ma granicy II Tolerujemy tylko te prawdy które dyktuje nam wiara Nie znajdziemy nigdy tego co w nauce nie istnieje Gdyż nie możemy się przenieść w przestrzeni i w czasie Uratować nas może jedynie racjonalne myślenie Ludzie pragną z ziemi sięgnąć nieba odwrócić bieg czasu wnosząc się na wyższy poziom istnienia szukając tej prawdy Przeznaczenie znaków czasu to klepsydra Boga Gdzie umysł nie zmierzy a oczy nie mogą zobaczyć Prawda jest ponad wszystko ponad ludzkie słowo Każdy dzień to walka o życie i wieczne poszukiwanie Dążenie do moralnej doskonałości co człowiek próbuje pojąć Najpierw musi zrozumieć że to coś jest starsze jak religia Starsze nawet jak ludzkość jak nie ma dwóch słońc na niebie I nie uda się zbawić świata przez nawiedzionych mistyków

JacekSojan:wszystko by było ładnie pięknie gdyby nie... złotodrzew jesienny sen przerósł (i) zakwitł zajaśniało na drogach w podwórkach (i) listach rosła cena ziemi cena słońca rosła długu tak wielkiego nic nie mogło spłacić świt każdy był pod zastaw (i) brakło nadziei by wiersze pisząc spłacić się choć taką pracą czas bez śmierci chodził (i) jak pies się błąkał tak że sen na wino musiałem zamienić (i) choćbym się miał nawet na wieczność zawierszyć to nie wiem czy bym się opłacił słowami za trud przyszłaś przygarnęłaś dzień oczami jasny (i) w bezsłownej hojności spłaciłaś mój dług Dwie opcje zmian tego jednego wersu i pozbycia się chociaż jednej samogłoski - ( i ) czas bez śmierci chodził jak ten pies bezpański czas bez śmierci chodził tak jak pies bezpański Twój wybór. A tak na serio brakuje dwóch wersów do Sonetu:szkoda. Pozdr. b; J.S

Ikebana Jana beki.

A pilne sen lipa

A kraj Jarka. A kraj Darka. A kraj Marka. Jarka kraj. A kra Marka. A kram Arka. Marka kram. - itd. itp.

A spod ław i kiwał do psa

Ali ma kwiaty, bzy. Zbyt iw Kamila.

A barki kraba.

A widmo dom diwa.

A kwadrat Kena, a za nektar dawka.

I kurki, sokoły, był o kos i kruki...

O witamina pani. Mat Iwo.

I mydła dodał dymi!

Metal blatem.

Aga gzy taty zgaga.

Sonata, a tan os!