M Samson

Ludzie ulepili bałwana, spójrz jak stoi za oknem, To próżność, gniew i strach są jego okiem, Nosem zaś kłamstwo wszechobecne, Zimna głowa planuje zemstę, Cztery kule od małej do największej, Chłód i mróz trzyma go przy życiu, Wokół ciemno i nie usłyszysz jego krzyku, Dla oka piękny w dotyku bezwzględny, u dołu naturą na żółto zdobiony, Bo nie wiele wart mimo że w trudzie stworzony, Kurczy z czasem się jego biel i szarością zarasta, Ciepłe słońce prawdą go przerasta, Wielka plama nie ma tu już miejsca, Ludzki piękny tylko z daleka twór pochłonęła skorupa ziemska.