Carat

Niestety nadal nie rozumiem, przed czym może Pan ostrzegać. Prosiłbym o rozwinięcie. Najchętniej dosłowne... :)

@WiJa Może ująłbym to trochę inaczej, niż Ty, ale tym jest ten wiersz :) I nie widzę w tym nic złego. Natomiast nie do końca wiem, co Twój komentarz wnosi.

jakoś tak dziwnie tu żyć jakoś tak dziwnie gdy co się z nieba dźwignę to mnie do dna za fraki podniosą i więcej czułbym wolności gdybym mógł z tobą za rękę niż gdy mogę być kim zechcę tylko nie samym sobą jakoś tak dziwnie nie móc być razem nie móc być osobno i nawet smutnym być nie wypada ...radosnym zresztą też nie za bardzo za to mam jasną wskazówkę ważne by być kimś! i choć kimś właśnie jestem to jednak kimś niewłaściwym za dużo kimś jestem? za mało kimś jestem?! za mało szarym za mało kolorowym no... jakoś tak dziwinie

@Marlett dawały... to i nam dały podziękowałyśmy za te dary każdy wykorzystany!

Wychowały nas mamy ...niewiele ale jak to damy to i kochamy dopóki staje się w nadmiarze czego brakuje

@Marlett Z taką własnie nadzieja żyję. Zaskakuje mnie po prostu jak wyraźne są zmiany, choć nikt o nich nie mówi :) Jak nagle zmienia się spojrzenie na przeszłość i przyszłość. Dziękuję za przeczytanie i miły komentarz ^^

przeszła matura i jakby nic nie pozostało palenie nie just już odskocznią ani buntem przed szarością "kurwa"(tutaj)też już nie jest raczej żałosną próbą zwrócenia uwagi ludzie i chwile z nimi "niezapomniane" znaczą tyle co pogawędka w autobusie aaaaa, jeszcze miłość ta nagłębsza rzeczywiście dryfuje przy dnie za łatwo przyszło mi porzucenie prawie tak łatwo jak sztuka marzenia przeszła matura i jakby nic nie pozostało

@Marlett Otóż to! Dlatego ten dzień jeszcze nie nadszedł :)

@Mieczysław_Borys Chwytliwy tytuł :) Swoją drogą chyba nie trzeba specjalnie walczyć, można po prostu odpuścić i dać się życiu toczyć, ale to raczej kwestia wyboru ^^

nadejdzie ten dzień zmęczony pychą wstanę żelazistość w ustach rozetrę z powrotem w bliznach zimno strzepnę i... stanę tam gdzie stoisz ty przyznam się, że żałuję za każda naszą wspólna chwilę jednak póki co dziękuje za wszystko to co mogłem zapamiętać wszystko co brałem a ty chciałaś mi dać

@Krzysztof_Kurc ...Za bycie jedynie ubezwłasnowolniona trucizną wypitą na własne życzenie absolutu ;) Przyjemny i bardzo spostrzegawczy wiersz ^^

...oby przeżyło :) Strasznie podoba mi się, że został zbudowany taki przyjemny klimat, przy czym wiersz jest bardzo konkretny w przekazie.

@looesje_ "zobojętnieni" to możemy być kwasem albo zasadą ;) Brakuje mi w drugiej strofie odpowiedzi na pytanie; kogo tym chlebem karmimy? Siebie czy innych(jakich?)? Ponarzekałem sobie ^^ Za to 3 zwrotka mi podchodzi. Pozdrawiam. EDIT: Doszukałem się w słowniku PWN, że można używać "zobojętniać" jako "pozbawiać kogoś uczuć". Mea culpa. Miło by było jakby jakaś mądra duszyczka rozwiała moje wątpliwości co do użycia tego słowa(bo nadal są) :)

@Alina_Służewska "Zakreślonego" strasznie mi zgrzyta(znaczeniowo). Całość w swojej minimalistycznej formie pozostawia tak duże pole do "przeżywania tego wiersza", że należą się gratulację :)

@Alicja_Wysocka Cieszę się, że podeszło. Zastanawiam się nad zrobieniem jakiegoś "gałganiastego cyklu" dla dzieciaczków, bo ta forma jest dość nieporadna na cięższe tematy(co zresztą widać powyżej ;) )

@WiJa Bardzo smaczne :)

coraz cięższy każdy krok -ów mam do zrobienia tysiące czując że uwiera mnie but -onierka też już pluszczy końcem a każda decyzja jak pokerowy "bet" -onowym ciężarem mnie przytłacza chaciałbym powiedzieć "pass" -ujący garnitur wygody ubrać dla "nich" być już zawsze "na tak" -townym uśmiechem sprzedawać siebie krzycząć w sobie głośne "nie" -nawiść przydusić krawatem czas zmusza mnie do ciągłych walk -owerem nie oddam żadnej z nich bo wciąż chce móc żyć -owe opowieści snuć przyszłym wnukom jednak póki co obieram prosty tor -nister wciąż noszę na plecach a ty całujesz mnie taaaak wolno -ść przekazujesz z ust do ust

Prywatne zdanie zachowam dla siebie, bo tak jak nie oceniłem Twoich poglądów w poprzednim komentarzu, tak nie zrobię tego w tym. Według mnie humor wynika z formy tekstu, a treść... Nie mnie oceniać :) W bądź razie podziwiam za hart ducha.

Ciężko się to czyta ze względu na konstrukcję i(mam wrażenie)często desperacką składnię, żeby tylko zrymować. Cały ton wiersza staje się groteskowy, dzięki podniosłości przerywanej co jakiś czas słowami nie pasującymi do stylu(np. tkanki, zombie) Dostrzegam jakiś przekaz tego utworu, choć jest on zawarty w pojedynczych zdaniach, a reszta wiersza wydaje się niepotrzebna; a dla mnie nawet niezrozumiała. Sam aneks jest również zabawny. Osobiście odbieram to jako parodię tyrteizmu i szeroko pojętego kościoła. Jeśli to było zamierzeniem, gratuluję!

Może trochę więcej treści, a mniej formy. Podejść ciut luźniej; odbiec od tego całego napuszonego "brzasku i ugoru" to powstanie coś co będzie można czytać i rozumieć, a nie tylko delektować się archaicznym kunsztem ;)

nie jestem poetą bardziej niskolotnym gnojkiem z kryzysem który z braku talentu się obraża wy kserokopie nowatorstwa epigoni prekursorstwa "co chlipiecie swą intelektualną zupę" przynajmniej wy ratujecię tą kuturę co tylko ze strachu przed zwyczajnością budujecie swoje monumenty, żeby umrzeć z przekonaniem, że są ze spiżu choc po cichu wiecie, że rozwieją je wiatry (werble! Trtrtrttrt rrrrr!)czasu sam nie chce wejść w tą branżę bojąc się, że po dobrej wódce (w okolicach wszystkich świętych) mickiewicz mnie odnajdzie i zaciągnie w [...] odmęty

Do Łucji __________________ Zmiłowanie na sobą samym? Naiwność i egotyzm Tak czy siak bujda... Nie ufaj masochistom