Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewa Jaworowska

Użytkownicy
  • Postów

    212
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Ewa Jaworowska

  1. A skąd ty wzięłaś 99%? To chyba tak jak z frekwencją wyborcza za komuny... O, przepraszam - tam było zawsze 99,9%. Lady Aj to firma - a ja... w powijakach, w becie... Hihihi Pozdro miłe Piast Jeśli uważasz, że Lady Aj to firma, to należy z taka firmą / z tego co wiem młodą/ nawiązać kontakt. Mogą z tego być tylko same korzyści: 1/podszkoli twój warsztat 2/podszkoli mój warsztat!!!!!!!!!!!!! 3/nauczy się czegoś od ciebie. 4/może wydacie tomik poezji współczesnej?????????/ to nie złośliwość z mojej strony , tylko szczera prawada/ 5/pozdrawiam bardzo gorąco
  2. Dodaje do ulubionych. Pozdrawiam,pozdrawiam także Piasta i jestem pełna podziwu za dążenie do "celu". :)
  3. Czytałam z przerażeniem - tęsknię za tym , za tamtym. Dopiero w trzeciej zwrotce ,na szczęście, wszystko się wyjaśnia - kończę, bo przeżyłam. Całe szczęście.Pozdrawiam
  4. Nie jesteśmy przyzwyczajeni ,Piaście, do prozy. Więlszość z nas / 99% / zna twoją wspaniałą/ choć nie wszyscy tak uważają/ poezję. Cierpliwości. Chociaż twoj tekst jest zupełnie inny niż Lady Aj. POki co wolę twojw poezję. Pozdrawiam !? ! ?
  5. Zgadzam się z tobą, ale jeszcze cos dorzucę. Wyłączmy telewizor i chodźmy na spacer, rozmawiajmy i rozmawiajmy.....my nie mamy czasu na "zwykłą" rozmowę, w obecnym trybie życia to na "niezwykłą" rozmowę. Pozdrawiam. Temat wiersza może i banalny, ale warto się nad nim zastanowić...bo życie ucieka.......
  6. Ciekawe co na to powiedziałby Piast, on lubi rozprawiać o sonetch. Tobie wychodzą lepiej niz mnie.Pozdro i witaj.
  7. taakkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk
  8. Czyżbyś był w dołku? "Serce moje nadzieją żyje którą rozum chce pogrzebać"... Czasami lepiej kierować się sercem niż rozumem. Gdyby nie wyszło zawrócisz. Mnie się wiersz podoba.Ma coś w sobie, czego nie umiem przelać z klawiatury na ekran. Ma to coś.
  9. treść tym razem nie jest ważna, liczy sie pocałunek...pocałunek...
  10. Gdzie te czasy? ok. +++++++++
  11. Piaście nie czepiaj się kotwicy u pługa, to taka przenośnia...hihihi Cgociaż lepiej pasuje - koń u pługa. Pozdro
  12. Poświatowska pisała smutne wiersze ze względu na swoją chorobę. Niektóre są piękne , miloścć z nich aż kapie, szukała miłości, zmarła zbyt młodo. Warto przeczytać inne jej wiersze np."Wszystkie moje śmierci", "Te słowa", "Mówiłeś", "Mój cień", "Jeszcze".
  13. Przepraszam , nie miałam zamiaruz nikogo zakpić. Ja po prostu tak odebrałam ten wiersz.Pozdro.
  14. Zamiast >biała> może byc czerwona, pomarańczowa itd. Dla mnie nic specjalnego. Przepraszam
  15. Jest super.Pozdrawiam Srebrzysty warkocz , czyli siwe włosy,a może zmarzniete, oszronione? Jakie by nie były wiersz mi sie podoba.
  16. Wiersz bardzo radosny. Rymy, rytmy ..to nie wazne, czyta się go z przyjemnością. Dlaczego plecak jest ciężki? Wolność spaceru miłego - piszesz. Wolnośc to wspaniała sprawa, a własne mieszkanie jeszcze lepsza . Pozdrawiam. Tak trzymaj. Ostatnia linijka , to prawda i z tego należy się cieszyć.
  17. No to daj pyska i po sprawie. buziak
  18. Ja,czyli ty on,ono, każdy znas.Bo każdy z nas musi borykać się z życiem, dobrze jest ,jesli nie jest sam , ytlko ma pomocną dłoń, kogoś kto go zrozumie - nie zawsze tak jest.Pozdro
  19. Pisząc ten wiersz miałaś na myśli pielgrzymki Jana Pawła II i te tłumy, jesli tak to ok.
  20. Współczuję ci Konradzie.
  21. Jestem w takim nastroju jak ten wiersz. Mnie się podoba .pa
  22. Każdy z nas potzrebuje miłości. Byc niekochanym to straszne, ale byc kochanym na niby - jeszcze gorzej.
  23. Super, bardzo mi sie podoba.Pozdrawiam dzisiejsze święto uczcij nowym wierszem. Pa
  24. Ewuniu, wiesz przeciez ,że lubie czytać Twoje wiersze, Ten skomentuję inaczej niż się spodziewacie Ty i Piast. Potraktowałam wróble jak ludzi bezdomnych, potrzebujących pomocy. "Czarne paciorki" mogą byc różańca. Proszą oni nie tylko o jedzenie, ale także o uśmiech. Nie samym chlebem żyje człowiek !!!!!!!! Jak często potzrebujemy kilku chwil rozmowy - nawet kosztem obiadu. Drugi człowiek, obcowanie z drugim człowiekiem jest najważniejsze,prócz miłości, w życiu człowieka. I to nie jest ważne czy jest się biednym, bogatym, zdrowym, chorym , człowiek potrzebuje człowieka. I basta. Wszędzie nas pełno, zaganiani - to wróble miejskie. Na wsi jest zdecydowanie lepiej, większy kontakt między sobą,żażyłość, pomoc. Takie myśli przyszły mi do głowy. Samotnośc jest okropna. Pozdrawiam Ewę i Piasta. Czy będzie odzew? Miłych snów.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...