Aleksiej

Dzień dobry, paniom i panom. Przyszedłem, by nieco polepszać moje wiersze...które może są kiczem, ale za wszelką cenę próbuję je ulepszyć. Jednak wątpię by były tak wspaniałe jak wiersze Szymborskiej czy Twardowskiego...oto 2 z nich: „Forteca Żalu” Ze smutku i żalu staje forteca Jej mroki, nie oświetli świeca Przykra czerń, krwista czerwień Brak jasności, demoniczny cień Smętne tu widoki, pełna żali Za Ciebie zmarli się zmartwiali Smutki i bóle jest tu pełna Zliczyć je, to rzecz niespełna Udręk tu pełen jak śmiertelnych i boskich, chorych i zdrowych żyjących i umarłych, dobrych i złych Noszę taką mocną jedną w swym ciele Tak jak ty, jest takich niezmiernie wiele Nie da się jej uniknąć, jej nie odkryjesz Sensu i zrozumienia jej, dopóki żyjesz Nie zrozumiesz, a wszystko dzięki męce I biadzie, jaką nosisz, budujesz taką fortecę „Obraz smutku” Wezmę ponurą czerń, wezmę gorycz i smutek Wezmę czerwień, wezmę krew i nieporządek Wezmę biel, wezmę płacz i czystość Wezmę szarość, wezmę żal i samotność Dam na płótno, farby nieczyste Dam malowidło melancholii zaiste Namaluję je jak na śniegu martwym Namaluję je na grobie swym Obraz, tęsknota ma go namalowała Obraz, która ma ręka zrobić nie umiała Na nic płacze, żale, bóle, jęki Te smutki powstały z mej ręki