MelaniaG

Odczucie, brakuje mi kogoś, za kim tęsknię - bliskość. To przeniosłam do wiersza, jak przedstawienie.Wygląda to tak, jakby co chwilę brakowało z mojego patrzenia na sztukę jednego najważnieszego aktora. Wiem że jest, mając wrażenie, że odgrywa inną postać, której naprawdę nie znam a wiem, że ten ktoś jest na scenie i jest tą osobą, która jest mi bliska. Porównanie między odbiorem sztuki, a zrozumieniem kreacji ról autora sztuki. Meczące niekiedy dla zrozumienia pojęcia przekazu dramatu tejże sztuki.

Nastrój garbów jesieni. Niestety na dzisiaj białej i tylko za szybą. To mnie martwi. Dzięki za czytanie.

Jakże wyrazić słowami kilka rzeczy najważniejszych skoro kolorowe przymiotniki zamieszkują li tylko łąki Z mocy upadku zwoju nie za darmo kleją losy zawichrowana pogoda odziewa żałosnym splotem słów z potokiem odrapane ściany niosąc lęk apokrewnej szałem Z przepiórczego gniazda pobierają plamki zamiast swojego dostrzec smoleńskie ikony Zamkniętym ustom nasłałeś powoje krotonem mózg myśli spokojem nie chce zasnąć gdy widzi obcych błędów kamuflaże Z czego wynika kruszywo zapieranego kiedyś oddechu ze zmartwienia milczenia kiedy powód nie umie dojrzeć za przyczyny

obrzęki słów nad pokryły ucho śnieżnym pulsarem świeczka jeszcze tli zapamiętuje wokół kroki zaledwie kilka progów po niuans drążącej magii na A-4 ucichł mobil jeden puzzel balastem dopełnij do epickiej od hallu po tangens akord seans w iluminacji