Natalia Aleksandra

Wczoraj szumiałeś za oknem w liściach Widziałam jak tańczyłeś z nimi pożegnanie Zanim spoczną w białych grobowcach Jak brzmiałeś słowa Żółtawe płótna na mokrej ulicy Deptałam je Rozpływały się miękko pod podeszwami Wczoraj zdzierałeś ze mnie tęsknotę Zachłannie szarpałeś z mych ramion uczucia Wczoraj zlizywałeś z podłogi niewinność Dziś tylko zwykła ulica Organ o budowie grzbietobrzusznej Zbędna fotosynteza Jesień Wykładzina

Z Tobą oszukiwać życie Kraść minuty Być w Tobie Wtedy kiedy Cię tu nie ma I wtedy kiedy jesteś Z Tobą spłatać myśli Szukać Twoich ust których Jeszcze nie znalazłam I odkrywać w Tobie Co dawno już odkryliśmy Z Tobą milczeć I krzyczeć Miłość wolność i wdzięczność W swoich dłoniach zamknąć Nasze smutki i los Z Tobą banałów Spacery po zwykłym chodniku I z Tobą cudów Zawładnąć marzeniami I pragnienia zniewolić Z Tobą melodię grać Uciekać przed tym na co czekamy I gonić to czego chcemy uniknąć