po prostu damian

ładne, ale czy miłość zawsze jest tak jednoznaczna i prosta. czy zawsze trwa na wieki ? zbyt mało pytań w tym wierszu...miłość nie może być naiwna.

zawsze wyobrażałem to sobie jako winogrona kiście eksplodujące w dłoniach zgrzytanie zębów o 5 nad ranem przyśpieszony oddech tuż przed zaufaniem później rozstanie czy było wysublimowane ? rano łóżko płonie zapachem porzeczki a twe ciało paruje żarem gorączki wstaje nie mówię nic nie dziś kiedyś nie lubiłem burzy zostałem nastolatkiem

śnię. coraz głębiej mocniej szybciej nie o mnie nie o tobie o nas nie śnię. o pogodzie bo tak jest łatwiej lepiej i wygodniej

i w jednej chwili przestaje być imieniem zaczynam być wszystkimi uosobieniami mojego charakteru męskości dziecięcych fascynacji a od czasu do czasu może ktoś krzyknie za mną nazwie mnie nie stosował na mnie przenośni wylewał frustracji pozwolił zostać między słowami lecz niezadługo i nie szturchał nazwiskami by oszalał mnie i uporządkował imieniem