Cosa Nostra

Tak to Uważaj jest świetne!..na to... ja z Eliką zrobie bam....(bam.....(bam.....( bam ... PZDRX

tak, dużo w tym prawdy, czasami cos od nas wydaje się, ze zależy ...a przecież łatwiej wypuścić oddech kiedy sie spróbuje co nie ?;)) PZDRX

Uff zrobiło się gorąco :) para buch...koła w ruch bardzo mi sie :))) hihihie i ruszyła maszyna ... PZDRX

fajny wierszyk, intrygujacy 'czyścioszek' a wydawało mi się przez chwilę, że już pozamiatane .. ta droga nie jest do nikąd ;]

Na mój gust to wiersz teresy943 i cammomile, bardzo gdzieś się równoważą :)) ... dodałabym, poza wierszem cammo, gdzie i właśnie to jest w Zenicie

trochę smutne, a patrzenie to przecież widzieć ...

Lamusy pod dachowe, na strychach jest dużo starych rzeczy, które się odkładają, niektórym z większą uwagą można się przyjrzeć... gdy coś wzbudzi ciekawość bynajmniej, jak się chce ... i czy tych różności są cienie czy nie :)) PZDRX

Bujaśnie tu :];] wyszło, sam na sam ze sobą ?

Ja bym wyciszyła rytm wiersza troszeczkę, strasznie krzyczy na moje ucho. Wejdź w pod strofy Bezimienny z większym serca gościem honoru i bez tej maski patetyzmu echh

Bardzo pięknie z tą bosą naturą wypadł wiersz, i wzruszył mnie o dziwo ... Moje tutejsze koleżanki z paczki muszę podkoloryzować, żeby nie wypadły za blado zwłaszcza ta przy tych konwaliach :)). Jedna nie dość że bosa, to jeszcze jej ukradli chleb, albo zapomniała go kupić, hmm wszystko możliwe w dzisiejszym świecie, nieeeeeee ? I co teraz się zastanawiam, bo siedzę na berecie, a ziemniaczków nic, juz po wykopkach... ;( Terravita :)))by się jakaś przydała hiehie,,, a tobie pewnie raciczki bose w głowie, może co, i co tera? trzeba się wynieść, ktos się zestarzeje i nie będzie miał, kto pilnować telefonów...odbierać. Nie chcę być, żle oceniana, jednak przydałoby się ocenić, inaczej nawet się nie zresocjalizuje niezobowiązująco... Straszne PZDRX

Może tak dopowiem ... spaceruje cieniami, przywołują nieskończone smutki żale i stęsknione tak jak kiedyś droga była prosta choć zakrętów kilka otwartością drzwi świeciła uśmiechem radości witała choć miłych do pamiętania los wskrzesiły do liścia * żale związane w worek na piasku zostawione w rękach mały łez paciorek na my zastawione kropek pod wieczkiem kolorów sekrety tych milczków uściślone czekają nań do słów ciepłych gotowe * z jednym zastrzeżeniem, że liść to po prostu list

Ciekawy tekst, widać surowość pewnej jakby auto oceny. Widze w tym dużo betonowych rąk pomników :-), ale żadnej prawdziwej, szczerej i pomocnej :) PZDRX

Mi się wydaje cie, że o wyjściu zapomnie me liście ... PZDR

Słyszę tutaj rytm - ten pomiedzy zbuntowanymi romantykami a niezdolnymi do pracy ;-) Jest tu gdzies taka co niby fruwa i pływa a własciwie to na mój gust topi, albo zatopiła ;-) nie wiem jak to powiedzieć... to ładny wiersz i pewnie by się jej spodobał, jak ją czytam czasem a ona w duszy marzy o swym ciepłym odnowieniu ;-) Przybywa nam coraz więcej gór z Mahometami i medinami... zamiast. Coraz częściej mam takie wrażenie... to nie jest to ściśle do treści twojego wiersza... ale coś w nim z tego jest. Na zdrowie Ci autorze ... PZDRX

Wczoraj, czytajac twój tekst widziałam to nie-istnienie bez myślnika i zrobiło mi się ciemno przed oczami, dzisiaj odczytałam to z nutką nadziei. Jak zwykle twój wiersz przerasta wszystkie tutaj o klasę w klasach kunsztu pisania ;-) PZDRX