Jagoda Fojutowska

Urodzony na śmietniku Ciągle żył w bolesnym brudzie A marzenia na chodniku Rozdeptali podli ludzie. Amfa, koka, dragi, hera, Głowa boli i jest źle Zaraz znów go sponiewiera Ale on sam tego chce. Zycie go już nie obchodzi Nie obchodzą go ziomale Zwłaszcza gdy na głodzie chodzi Nie szanuje się już wcale. A ja głupia go kochałam Lecz on wybrał cpanie Pomoc mu się zmienić chciałam Na nic mu moje kochanie.