anioł dumy

Był majowy dzień... Pomimo słońca panowała noc On tkwił w ciszy.... Świat budził się do życia po śnie a on schodził na boczny plan.. poddał się Nie miał już siły do dalszej walki choć był tak młody... jego oczy straciły dawną radość.. Zamiast cieszyć się światem on siedzi... zamknięty w sobie.

Boję się... że gdy otworzę oczy ciebie już nie będzie... że znikniesz wsród tłumu Boję się ... samotności Tej pustki otaczającej mnie zakażdym razem gdy odchodzisz...

I odjechał tak jak wielu odjechało Bez pożegnania,kwiatów bez słów... Mieli już się nigdy nie spotkać tak im było pisanie... Jednak los inaczej to zaplanował... Jej łzy,serce złamane przestały tak boleć Miłość przestała ją ranić... do momentu gdy znów się spotkali Jednak ona go nie poznała nie chciała go poznać... wolała uciec w ciemność On jednak nie poddał się chciał ją dogonić Może spojrzeć w oczy,przytulić nie wiem... Jednak tego nie zrobił nie dogonił jej...