Agnieszka Kotwicka

Choć mijają lata wszystko wokół się zmienia wciąż pamiętam Cie dobrze Brzmienie twego imienia Które w sercu i myślach na wieki zostanie J uczucie któremu los szansy nie daje

Po co pisać o wielkiej miłości O bezgranicznym wielkim szczęściu We dwoje Skora i tak dobrze wiemy że Ono nie istnieje Wszystko miłość, szczęście i tak zimny wiatr rozwieje Nie mów mi słów że Kochasz Mnie szczerze Te słowa dla mnie już nie istnieją Nie wiem czy w życiu moim stanie się jakiś cud, że będę w stanie na nowo pokochać Pokonać wszelki trud , zwalczyć ciernie wokół mego serca co bolą i boleć nie przestaną Kochasz kogoś i stracisz J tylko bólem i Łzami płacisz Ból ,cierpienie i łzy to moi towarzysze Już słów Kocham Cię nie słyszę

Byłeś dla mnie promykiem słońca Byłeś dla mnie gwiazdką na niebie Byleś ogniem, byleś deszczem Byłeś wiatrem i pieszczotą A teraz zostałeś zwykłym idiotą

Szalona , młoda często uśmiechnięta Choć niezbyt szczęśliwa w sobie zamknięta Pragnąca miłości czułości Wciąż samotna kochająca bez wzajemności Choć uśmiech na ustach W sercu wielki żal Bo każdy kogo kochała Odchodził w dal Gdy szczęście spotyka Ono ciemności się boi Zadając wielką ranę Co trudno się goi Powoli traci swój uśmiech Młodość niszczy czas Nie wie co w sercach budzi Coś innego w każdym z was Tęsknotę smutek ból czy łzy Może się kiedyś odnajdą Kiedyś powiedzą My Uśmiech na twarzy się pojawi Młodość do serca wróci Łzy będą dla Boga Miłość dla ludzi