Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

helena09

Użytkownicy
  • Postów

    31
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez helena09

  1. *** Gonty wiejskiego kościółka wspominają modlitwy za arcyksięcia Krzywe nosy barokowych aniołów czynią ich twarze niczym oblicze meduzy zbyt straszne by patrzeć Drewniany balet emocji przetrwał życiem wiecznym
  2. BEZ SZACUNKU Zawsze sierota pogrobowiec zielono – żółte miejsce na mapie obwieściło kolejne powstanie Przecież wrogów kos pól lasów maków i dziewic u nas dostatek Dworki w sepii liżą rany po niechcianych rewolucjach gdyż zmarli nie przestają z żywymi Pozostały nam muzealne sztandary co wyglądają jak szmaty choć nie krwią już Za naszą i waszą Europę Gloria victis
  3. dobre ! bardzo obrazowe choć to takie migawki. Ujecie w zwolnionym tempie. I właśnie temat - śmierć, przeznaczenie, przemijanie .... brawo . poezja to nie tylko cukierkowe i ckliwe " oczywiste oczywistości " to obserwacja zycia - prawdziwego... pozdrawiam
  4. BILANS Pora zapomnieć drogę do domu Biała mgła opadnie pyłem radioaktywnym przetworzy nas w plamy na grudkach ojcowizny Forsa poszła na głupoty za miedzą już się dawno pozabijali teraz podobno przyszedł czas Na miłość
  5. WIDMOWOŚĆ Na czarno-białej fotografii Stuletnie wnętrze przypomina już tylko białego kościotrupa złożonego na czarnym katafalku Eleganckie mundury i wąsy Stęchlizna lat zniewala aromatem wszystkich dziesięcioleci jakie oddzielają nas od siebie Podobno astronauci pozostawili zwierciadła na księżycu Dlatego wszyscy mówią że księżyc oddala się od Ziemi Nie ma nas i nie będzie nie było nawet wtedy Ani się nie obejrzysz gdy Siedem Pieczęci złamią hakerzy
  6. To stało się kiedy budowano galerie handlowe a my straciliśmy dom by zyskać cokolwiek Głowy nowożeńców spoczęły jak relikwie na poduszkach ognistego Jukatanu To stało się w czasach zarazy To był cud stracony na ziemie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...