Katarzyna Kacprzykowska

O tak.. jest cudnie!

Niezrozumiany przez tłum niezdolnych do myślenia głupców, Niezauważony pośród paradoksalnych postaw oryginalności, Stłamszony przez biegnących po trupach do celu, Zadeptany w wyścigu po pozornie lepsze BYĆ!

Hmmm.. czy podmiot liryczny jest młody..? Młodą jest autorka tego wiersza ( 17 lat), ale nie utożsamia się ona z osobą mówiącą w utworze, ponieważ zna ona prawdziwą wartość miłości, natomiast liryczne "ja" wciąż jej poszukuje, pośród tylu zaprzeczeń tego pięknego romantycznego uczucia, wśród miłości wyrachowanej, interesownej... Boi się ona zaufać, otworzyć, sąd ten lęk przed odrzuceniem. Potrzebuje ona fali spontaniczności, namiętności, po prostu szalonej miłości, która burzy wszelką harmonię, sięgając szczytu ludzkich możliwości..

Niezrozumiany przez tłum niezdolnych do myślenia głupców, Niezauważony pośród paradoksalnych postaw oryginalności, Stłamszony przez biegnących po trupach do celu, Zadeptany w wyścigu po pozornie lepsze BYĆ!

Bardzo ciekawy, głęboki wiersz, zakończony efektowną pointą. Pozdrawiam!

Jesteś głęboko tkwiącą we mnie nadzieją, która co rano, przedziera się przez: niepewność, lęk, wstyd, odwieczne wahanie, każąc mi wstać z wiarą w to, że kolejny, nowy świt, pobudzi uśpioną we mnie zdolność do KOCHANIA

Jesteś głęboko tkwiącą we mnie nadzieją, która co rano, przedziera się przez: niepewność, lęk, wstyd, odwieczne wahanie, każąc mi wstać z wiarą w to, że kolejny, nowy świt, pobudzi uśpioną we mnie zdolność do KOCHANIA.

Porusza.. wzbudza do refleksji, zastanowienia, jest niezwykle głęboki. Tak trzymaj! Pozdrawiam!

Wiersz jest prawdziwy, a jego słowa wydają się autentyczne, kiedy autor, podejmuje próbę odpiewiedzi na stawiane przez siebie pytania, zawarte w stworzonym utworze. Brakuje racjonalnych argumentów na potwierdzenie słusznosci spostrzeżeń. Wiem, że byc może nie to było jego celem, ale zyskałby na wartości, kiedy zostałałyby uzwzględnione refleksje nad przyczyną rodzenia się właśnie takich ludzkich postaw i sylwetek.