Almanzor

Może istnieją jeszcze inne światy, Wolne od krzywdy,perfidi i zła, Gdzie miłość i szczęście są piękne jak kwiaty, Ziemię otula niewdzięczności mgła. Co było nie wróci,nie pomogą słowa, I nie zaszkodzą,one też są grą, Koniec epoki to epoka nowa, Czy popłyniemy w niej równierz pod prąd...

Tam gdzieś w głębinach Ostoja tkwi nasza, Która pochodnię życia wznosi, Tam się rozgrywa cały dramat, Stamtąd na zewnątrz się przenosi. Słów które żyją razem z nami, Magicznej siły nie widzimy, Może dla tego przeklinamy, Wszystko co za nie w zamian mamy.