[Modlitwa #1]

Cześć.
Dziękuję, dobrze. A Ty?
Cieszę się. Słuchaj...
Nie, to tylko pytanie.
Znasz je? Jak to?
Tak, wiem. A jednak...
Aha, rozumiem. Tak...
Nie, czekaj! Nie rozumiem!
Ha, też pytanie...
Tak, chcę abyś wytłumaczył.
Jak to: nie masz. Tak po prostu?
Wiem kim jesteś. Tak.
Nie, może to i lepiej...
Nie igraj ze mną!
Lody? Brzmi zachęcająco.
Ale Ty stawiasz, przecież jesteś Bogiem...

[A dzień...]

A DZIEŃ
A dzień oczami patrzy na wasze sielskie miny
odkrywając przed nocą prawdziwe oblicza.
Szczury w kaplicy podjadają
Matkę Boską
Nie pozwól zakuć w kajdany blaszanego bębenka.

Słodkimi oczami koloru zdrady twarzy,
Przekonując samą siebie o bólu policzka
chyba wiem po co parasol cierpiący.
Babie Lato
A dzień oczami patrzy na wasze sielskie miny...

[Bez głów]

na szczycie schodów
dzwon Zygmunta
łakniemy chwały chociaż
gardząc nią zapominamy
myślimy o śnie nocnym
a jednak przeciw Morfeuszowi
...
swe ciało widzę na stosie
zapałka...kto ją trzyma...czemu

myślałem o śmierci łaskawej
jak o kochance wieczności
to miłość wydała wyrok

[Znad krawędzi]

Dziękuję bardzo za komentarze. Fakt, być może wiersz zbyt szybko ucinany... wcześniej nie spojrzałam na to w ten sposób. Następne będą już niedługo. Dzięki!

[Znad krawędzi]

któryż to już grudzień
kolejne święta daleko od
domu z przeszłości
następny rok minął pusto bo
nie tam gdzie powinien
żal i smutek choć nie taki wielki
pazurami wolności wydrapuje
rytm fałszywego życia
znaczek naklejony
pocztówka bez adresu wysłana
byle do Krakowa...

na półce kolorowy album
mechanicznie zapamiętana strona
w pamięci widzę strzeliste budynki
niemal czuję zapach Sukiennic
słyszę nawet jak hejnał gra
choć nie w Krakowie
jednak dla Krakowa...