Grzegorz Bęben

To mój pierwszy wiersz, który może przeczytać ktoś poza mną. Nie umywa się do większości zamieszczonych tu utworów, ale proszę o jakieś komentarze lub krytykę

Rozprysło się niebo W szkarłat zamieniły łzy Została mi nicość Jeśli nie ty Pozwalasz mi odejść Czarny wróg tam jest Jest to samotność Wciąż mokra od łez Złoto twych włosów Ciepło twych rąk Wszystko stracone Zatoczył się krąg Ciemność nadchodzi Zanurzam w niej się Zimnymi ustami Pocałunek ci ślę