Znudzona

Uświadomiłeś, co nieuświadomione Jestem pod wrażeniem, naprawdę. Może ja wyjaśnię, o co chodzi. Pisząc wiersz, pisałam oczywiście o swoich emocjach, wrażeniach, odczuciach. Ty zwróciłeś uwagę na to, że piszę o pustce, ale jednocześnie wspominam o tym, że w tej pustce coś jednak jest i ostatni wers, jak się okazuje jest optymistyczną puentą. Piszę, że niczego nie chcę, a jednak na koniec wychodzi mi podświadomość i decyduję się choćby na buteleczkę octu :) To znaczy, że nawet kiedy wydaje mi się, że niczego nie chcę, to i tak gdzieś w głębi o czymś marzę. Człowiek zawsze czegoś chce. Dziękuję :)

świat moich marzeń jest pusty tylko ocet na półkach nie chcę niczego i nikogo więc w wykrzywionym grymasie życzę sobie nic Nic poproszę, ile płacę? Całe Pani życie, jeśli łaska. Macie tu ludzkie ceny. To jeszcze tę buteleczkę octu

wciąż jeszcze zagubiony w mrokach średniowiecza bezdomna kobieta z dzieckiem wskazuje palcem rozjaśniony na ołtarzu symbol zamierzchłych czasów magia na porządku dziennym migotała w wędrówce do zaświatów byłam tam jak pradawne dzieje opisać może ta której imię odnajdziesz w promyku zachodzącego słońca w zieleni świeżej trawy w przedsionku marzeń ukryta jest nadzieja kiedy świszczący wiatr rozwieje ciemne chmury możesz nie ujrzeć jasności będąc zagubionym