Kaja Evans

wczoraj uporządkowałam swoje życie powpinałam w skoroszyty sensy i bezsensy miłość i zdradę myśli i słowa ustawiłam w równym rządku świętego spokoju przyszłość wpięłam w zieloną teczkę nadziei wspomnienia poprawiłam korektorem z wygodnego fotela oglądałam jednostajny bieg spraw i swoje martwe odbicie w lustrze gdy trzasnęły drzwi rozhuśtane ręką wzburzonego syna teczki spadły z hukiem i znów wymieszały się wszystkie znaczenia obudzona miłość wyśliznęła się z zamieszania dobrze, że jesteś synku

Raz w okolicach Rabki hałasowały dwie żabki więc pewna pani przypięła na nich firanki u swojej babki