Lena Isaki

piszesz te wierszyki z szybkością karabinu maszynowego... zobacz jak są nierównomierne w stylu vide Mini (w/g mnie świetny - tak trzymać) rozjeżdża Ci się rytm, same rymy częstochowskie nie uratują wiersza jeśli idea jest słaba

jak już pisałam jesteś baczną obserwatorką rzeczywistości no i masz celne puenty z tego co czytam jesteś samoukiem i nigdy nie interesowałaś się teorią konstruowania wierszy polecam jednak popracować nad warsztatem to tak jak z pracą na warsztacie samochodowym jak znasz zasadę działania pewnych narzędzi to praca idzie szybciej i jest lepszej jakości gdy poznasz odpowiednią gamę narzędzi stylistycznych zaczniesz naprawdę pisać czadowe wierszyki przepraszam, że się mądraluję ale potrafisz w wierszach zawrzeć pewną konkretną i klarowną ideę - jak zaczniesz pięknie ubierać to w słowa to będzie prawdziwa rozkosz czytać je.

leżę twarzą ku niebu, powietrze, jak ciepła kołdra pachnąca letnim słońcem otula mnie, pod jego ciężarem kłosy wokół mnie chylą się do snu szumiąc piosenkę traw. Pewnie ukradły ją ptakom,których tu nie ma. I oto jest, piękna dziewczyna, jej długie, kręcone włosy spieszą by okryć mą twarz. Jej piersi... W czerwonej sukni wygląda wspaniale. I nachyla się aby dać mi... Pocałunek Anioła Śmierci. *** a jej oczy były zielone.

jestem wstrząśnięta, że ktoś ma odwagę pisać tu tak wspaniałe i dowcipne wierszyki nie siląc się na wybujałą poezjonadę niezrozumiałą dla nikogo. fantastyczna zdolność obserwacji życia codziennego.

Nade miar wszystkich jedna nosi miano cnoty, to miara głupoty.

heeej, fajne. strasznie lubię wiersze gdzie od razu wiem o co chodzi proste, precyzyjne, po co więcej, bez zawijasków i ogonków jest tak ślicznie.

Widziałam wczoraj smutek, ubrany w koszulę koloru czarnego szedł korytarzem nie patrząc nikogo co by zachwycił go konaniem. O małe, małe i kruche uczucia, które się przed nim ukrywacie nie śpiąc nad ranem, wyczekując powrotu do podążania za całym światem, coście w gazetach wyczytali. Wam nic pisane nic nade wszystkim co w miejsce miłości w sercach zalega. Bo strach klepsydrę co noc odwraca ubrany w koszulę koloru czarnego. A gdybyście kiedyś szaleństwem opici, Klepsydry kielich na bok rzucili ... Nieustaniecie, o Ci co widzicie. ... Abyśmy wszyscy tak mądrzy byli.

umierałam tysiąc razy, w tysiącach grobów chowane me ciało życia spragnione, którego nie znam dopijam wino próbując przypomnieć sobie siebie, wino nie smakuje mi już jak prawda której przecież nie ma moje myśli balansują gdzieś nad kiełbasą powieszoną pod sufitem, choć może to jestem ja nieobudzona ze śmierci maluję smutkiem codzienność i próbuję pociągnąć za sobą setki w krainę potępienia wybaczcie mi mili tak ciężko się żyje bez duszy, choć ostatnio ją widziałam, breloczek przy kluczach wpadł mi do sedesu gdy spuszczałam wodę, nie będę jej stamtąd wyciągać bo znów połamię paznokcie

Gdy zamykam oczy, powoli dotykam cię myślami. Czując jak smakują ci moje palce zaczynam toczyć czereśnię po talerzu. A po chwili słuchasz co mówi mój język. Wiem że wejdziesz do mnie przez mój pępek, jesteś taka maleńka. Teraz obydwoje czekamy chwili gdy wydrzesz ze mnie nasze nienarodzone dzieci a zabrane oddechy uczynią nas kawałkiem kosmosu. ... Gdy otwieram oczy, mrużę je odruchowo, zmęczone światłem pustego ekranu. 01.12.01

naprędce księżyc maluje me dłonie promieniami swymi na tobie, naprędce usta nasze mijają się w odbiciach ekranów, naprędce krzyczymy siebie jakbyśmy zabić chcieli ciężarem myśli wzajemnie, naprędce kielich wychylam, trzask szkła, moje marzenia są ZDECYDOWANE dziś już nie mam siły jutro je pozbieram z podłogi 28.10.01

ja obiecuję ty obiecujesz on obiecuje ona obiecuje my obiecujemy wy obiecujecie oni obiecują one obiecują koniugacja jak głuchy łoskot. pozostają za nami ostrza naszych słów, noże powbijane w serca chwilowych przyjaciół, jutro muszę zadzwonić po sprzątaczkę tak bardzo brzydzę się widoku krwi 28.10.01