LooCK Kiepscicky

Aż tak kochasz prawdę?? Czasem lepiej jest skłamać, z miłości do niej.. Wiersz mi się podoba..Odważny wiersz..

Liczę się z tym, że uznacie to za kolejny kicz. Tylko czy poezja zawsze musi być kierowana do wszystkich? Czasem mi się zdaje , że te schemamtyczne podejście do wiersza jest zbyt fanatyczne... a przecież wiersz powstaje z otwartego umysłu, z wyobraźni.. To dziecko , które sprawia radość... Kochamy je wszystkie... Hehe.. Pozdrawiam! Radosnych Świąt Bożego Narodzenia!!

Zabierz mnie i pochwyć, jak suchy liść na wietrze, Przycumuj mnie do siebie jak zbłąkaną tratwę, Która dryfuje na przestworzu słonych wód. Tęsknoty wszystkie z tablicy serca w ten sposób zetrzesz, I posmakujesz miłość słodszą niż pszczeli miód. Bądź mi jedyna gwiazdką, której światła dotknąć się można. Bądź mi lustrem, w którym się zawsze rozpoznam. Bursztynie przejrzysty, którego odnalazłem po tylu goryczy latach. Muszelko, której szukałem na niemal wszystkich plażach wiata. Kwiecie znaleziony na szczycie szklanej góry. Ty, która rozrywasz wszelkiego egoizmu mury. Jesteś…. Więc zabierz mnie i pochwyć…

Ale ja mam.. nazywa się "JUŻ WIESZ" Przytul się do mnie mocno, I posłuchaj jak me serce bije. Już wiesz, że to ja dla Ciebie, Na tym świecie żyję? A teraz spójrz mi prosto w oczy, Zobaczysz głębie mojej duszy. Już wiesz, że to ja dla Ciebie, Ziemi bieg wstrzymam, a Słońce poruszę... Dosięgnij jeszcze i moich myśli, One więzy nie możliwości skruszą. Już wiesz, że to ja dla Ciebie, Po kwiat lotosu na szklaną górę wyruszę! Pozdrawiam!!

Witam! Wiersz powinien mieć chyba tytuł - zboczenie jest wsrod nas!! Miłość - źle pojęta. Nie tylko Ty jesteś w błędzie.. Pozdrawiam.. Wesolutkich!

Mam bogatą wyobraźnię... i bogte przezycia wewn. Chciałem się sprawdzić w pisaniu wierszy..może lepiej jak one zostaną imiennymi?? A oprócz tego komponuję muzyki pianistyczne.. oraz muzykę TRANCE.. Słuchajcie TRANCE, może Wam pomóc w pisaniu wierszy... rozwija wyobraźnię tak jak horrory i thrillery.. Pozdro dla wszystkich... 8-]

Przyszłaś z blaskiem spadających gwiazd do mnie, Nim otworzyłem ogród zaczarowany, Wyfrunęły wszystkie rajskie ptaki, Zapach lawendy, oliwek, migdałów, Wchłonął w me nozdrza jak kamień błękitami malowany. Przyszłaś ze swoim światem do mnie, Z dramatem Szekspira i poezją Wergiliusza, Z „nieustającą zagadką” Salvadora Dali, Z odcieniami doświadczeń życia, To wszystko me serce pobudza i do Miłości porusza. Przyszłaś o najwłaściwszej porze do mnie, By memu życiu sens prawdziwy nadać, Każdym oddechem Twym chcę się żywić, W każdym spojrzeniu Twym chcę tonąć, I ostateczny mej samotności śmiertelny cios zadać.