Fiedia

czemu człowiek ucieka od miłości tylko ona możę go uszczęśliwić boi się może zaufać ..... moze ,albo odrzucenia... strachu który nic nie zmiena

Od pierwszego spojrzenia rozkwita, każde działanie z niej wynika, wspólne chwile, fascynacja, wiara, troska, pielęgnacja. W jedności dwojga siła, z której trójka się zrobiła Powoli uczucie dojrzewa, owoc rodzinnego drzewa, Tajemnica życia wypełniona, moc miłości nie zgłębiona. Na szczytach wzajemnego zachwytu, odkrywamy sens ludzkiego bytu.

Nowy świat który tworze idealnie poukładanym wzorze, pragnienia się spełniają ludzie ideał stwarzają Każda minuta życia warta, droga do potęgi otwarta, ścieżkami prostymi wolności, w miłości ludzkiej godności, kolorami tęczy kwitnie, prawda wszystko przeniknie w tym szczęściu zachwycie życie na świata szczycie

Dusza płacze, serce pęka, diabeł nęka taka udręka. W piekła pułapce samotności, z brakiem klucza do wolności. Anioł bez skrzydeł - cierpienie, nie odleci z samotności - wiezienie.

Dziękuje za rady za wiersz stworzony, myślę że jest lepszy gdy poprawiony. Co do dziecięcych rymów komentarza, to początek poetycznego elementarza, Wszystkie rady czytam i przyjmuje, rozwijam siebie, uczę, poetę buduję

Sposób wyrazu - kluczem zrozumienia, wyrażać siebie - sensem istnienia. Magia słowa drogą przekazu, czyta wersy umysłowego obrazu. z otwartej księgi ludzkiej duszy, już nie cierpi samotności katuszy. serce radosne które zrozumiało że połączenie z umysłem powstało.

Dziwne uczucie świat jeszcze nieznany, widziałem obraz przede mną zatajany To co widzę teraz prawdą się staje, jednak zupełnie innego uczucia doznaje. Ciężki charakter włada moim duchem, inna prawda widziana obrazu ruchem. Chciałem to oglądać a teraz myślę, badam obrazy stworzone w umyśle. Trudna jest prawda a życie ucieka, jest jedno tylko i płynie jak rzeka. Chwile stracone już nie powrócą błędy młodości czasu nie zwrócą. Jedna droga ku światłości uczucie, chcę poczuć cię Boże twoje ukłucie Czasu nie zmienię tego nie naprawie, światłość i wiedzę po sobie zostawię. Chciałbym potrzebuje twojej pomocy, chcę się uwolnić z siedliska przemocy. Obudzić się w końcu poczuć życie, Oblany łaską pływać w zachwycie. Być w każdej chwili obecny szczęśliwy, na miłość otwarty na świat wrażliwy. Klucza otwarcia szukam go Boże źródło miłości nim w sercu otworze. Będę bez końca czerpał z jego mocy, Będę rycerzem światła w świecie nocy. Oświetlę drogę ku Twoje wolności. I cieszył się będę obrazami teraźniejszości.