Garrett Arthur Pickwickia

Jedna duszo w ciałach dwóch Co serca ludzie wprawiasz w ruch …………………………………… Dziewico erosem nie kalana Padam przeto na kolana ………………………………….. Błagam zwolnij obłędu pęta Niech samotność opuści mnie przeklęta …………………………………………. Słowami wypełnij lukę przeznaczenia Nadając sobie rangę sensu istnienia ………………………………………….. Stwórz mnie na nowo Ducha mego niech naznaczy słowo …………………………………………. Samotność to okropny ból nie z tego świata Samotność czyni ze mnie rozumnego wariata ……………………………………………….. Wyzwolenie ty, w dwóch ciałach duszo I choć brak twój poddaje mnie katuszom Pragnę cię ! Przyjdź …, ulecz…, wskrześ….. Jeśli zaś nie mogę pragnąc, mieć I moja istota nie jest nic warta Pamiętać będę, że : „Brama jest zawsze otwarta”. („Porta semper aperta est”)