Klaudia Urban

zakochałam się w tym.. troszkę bym popoprawiała.. ale aaa zakochałam się w tym!!!!

dłoń, palce, stopa, plecy brzuch ramiona piersi usta nosek oczy ucho ślina, oddech, bicie serca ta afektacja , subtelność te dwie istoty tworzące nagle jedno indywiduum a może nie nagle.. może od początku świata jedno tylko że rozdzielone i porozrzucane poszukujące się i dopiero w obnażeniu potrafiące się rozpoznać magia miłości

Lubię takie wieczory jak ten Leniwie, ospale się włóczące Gdy opuszkami palców układasz mnie do snu A ustami kreślisz ścieżkę rozkoszy nocnej Lubię zamykając oczy doznawać Nieba Maleć i rosnąć w Twoich ramionach Migotać pod wpływem ciepła Wargami zachłannie chwytając powietrze Lubię się nie spieszyć Wiedzieć że jesteś Delikatnie wplatać palce w Twe włosy I cicho, powoli, wśród rozkoszy zmęczona zasypiać

rtęć=trucizna=śmierć bardziej szłam tym tokiem myślenia, ale nie powiem, Gregory House, Twoje myślenie zmienia zupełnie znaczenie tego utworu tak troszkę wyjaśniając o co mi chodziło, ostatnio oglądałam mój ukochany film "Miasto Aniołów", i tak zastanawiałam się jak to jest tak "skoczyć" np z wieżowca. kiedy raz - jest podejściem do muru, dwa, skokiem, ... i tak dalej... dziesiątka nie ma "wytłumaczenia", uczuć, bo już ich nie ma.. Ewel K. ciekawie to rozwinął, ale zupełnie w drugą stronę, wyliczanka stała się jakby wahaniem ale miłosnym, a mi zupełnie o coś innego chodziło. dziekuję za uwagi :)

raz, dwa, ostatnia chwila trzy, trzy cztery, ramiona tworzą jakby stery pięć, sześć to tylko i wyłącznie na Twoją cześć siedem a czy ten wybór to akurat ten jeden? osiem waham się... dziewięć obrazy.. ile ich, a serce me nagle zalewa rtęć dziesięć

w zależności od nastroju .. naiwne/cyniczne/szczere

O świetle w ciemności, o bryzo w upale, o języku świata, o miłości wieczna pozwól się złapać chociażby na chwilę, daj posmakować Twojej rozkoszy, niechaj Cię dotknę choć opuszkiem palca by słodycz Twa już na zawsze znalazła miejsce na mym ciele. Daj mi się wchłonąć wraz z powietrzem, wypełnij mnie, zawładnij moją duszą, gdyś Ty Królową Świata.

Stado motyli powoli rozkłada swe skrzydła, otaczają mnie siadają na mnie. Każdy powoli muska skrzydłami mą skórę, wchodzą pod nią, sprawiają że lecę. Lecę w świat w którym czas nie istnieje, jestem tylko ja, one, i rozkosz wszechobecna.

hmm podoba mi się, nawet bardzo ... Powtórzenia jak najbardziej trafne, pokazują wagę pytania, Podobają mi się rymy, i zakończenie odbiegające od reszty ... Widać że traktujesz swoją kobietę jak księżniczkę, że jesteś romantykiem. Życzę powodzenia w pracy twórczej, jak na razie idzie Ci bardzo dobrze.