Dany

spoko. dzieki. zawsze lepsze slowa prawdy niz zycie w przeswiadczeniu znajomych- 'tak, tak to dobry wiersz jest...'

marycha to też narkotyk. każde zażywanie narkotyków jest ćpaniem. bez wzgledu na to czy są to miękkie czy twarde ;/. a na marginesie to chyba tu sie ocenia jaki jest wiersz, a nie tam wasze przeżycia i refleksje kwalifikowania brania narkotyków do ćpania i....?

Choć nie pierwszy raz. To ten był najlepszy. Mów na to jak chcesz ja i tak swoje wiem. Było świetnie. Cholera troche za szybko się konczyło. Czułem się jak chłopak z Texsasu. Szliśmy we trzech po chodniku, wokół pustynia. Zobaczyłem siebie. Wkońcu, chudo. Później to samo. Ja i Oni, wokół piasek. Wszystkie oddczucia były takie realne Obraz jak ze zdjęcia, jak z filmu czułem zapach wspomnień w powietrzu. Wszystko inne, głosy, zachowanie, teraźniejszość. Bodźce, były takie wyraźne. Każdy krok, każdy ruch dawał mi satysfakcje. Każdy łyk, każdy napój dawał nowe wrażenie. Coś czego nie znałem wcześniej. Wszystko było takie radosne. Czułem ten uśmiech przyklejony na siłe, na moją twarz. Genialnie, bosko, cudownie Śmiać sie, od tak! ...grass... To się skończyło. Wiem co inni w tym widzieli. A teraz, powolny powrót do szarej rzeczywistości. Widzę mamę. Co jej powiedzieć? Prawdę? No chyba nie powiem jej, że sie naćpałem.

Bo: Kocham Tesknię Miluję Pragnę Żałuje - Bo tu zaczyna się życie moje narodziny, wakacje, przygody Bo tu wszystko ma inny zapach powietrzę, ziemia, trawa, Bo po prostu pragne tu powracać choćby na chwilę rozkochiwać się w zapachach Biec w żałosnym tańcu przez łąkę legnąć w trawie i patrzeć na niebo które za każdym razem jest inne.

Życie krótkie i ulotne jest. Tylko my zmieniamy jego bieg. Pędzimy na oślep spotykamy ludzi czasami na chwile a czasami aż do mety potykamy się lecz ciągle biegniemy coś od tylu ciągle pcha nas do śmierci. Carpe diem!

Gdy trąby apokalipsy zawyją w ten dzień Wszystko co żyje obróci się w cień Dzień to bedzie zwykły i nikt nie przeżyje a potem by stanąć przed Jedynym co w niebie jest a kiedyś życie powróci do łask. Lecz nie dla nas grzeszników co psocą co dzień powróca pierworodni by żyć gdy na Ziemi nie bedzie już nic A marna nasza egzystencja gdyż nadejdzie ten dzień.

Śnieżno białą farbą wymalowałaś ulice uśpiłaś rośliny które marzą o wiośnie zima - jakby czas sie zatrzymał za oknem to samo lub bardziej wydeptany śnieg drzewa srebrzą się bielą jak maleńkie kryształki mieni się ziemia dopiero się zaczeła a już wypatrujemy jej odejścia. Z dopiskiem: Za oknem zima jak co roku nas zaskoczyła choć jest już środek listopada.

Jestem tylko kurzem na książce ktory zrobil sie podczas mojej nieobecnosci nie umialem docenic czystosci tego co bylo mi takie bliskie teraz ktoś wałada moimi kartkami stwożylem z siebie grata to czym chciałem sie stać nieublagalnie wołając do przeszłości by stała się terazniejszością. Chyba troche przesadzilem :P

A konkretniej... ?

Ok bede sie staral. Zobaczymy co z tego mi wyjdzie. Pozdro

Jestem tylko cieniem dawnego Ja porzuconego w niewygodnej chwili nie umialem tego docenic to co było mi tak bliskie teraz ktoś wałada moimi myślami gestami uczuciami stwożylem z siebie potwora to czym chciałem sie stać nieublagalnie wołając do przeszłości by stała się terazniejszością.

No to tak. Dziekuje za slowa otuchy:P. Zobaczymy w przyszlosci co z mojej "poezji" wyjdzie. Jescze taz dzieki i Pozdr.

Hmmm co miało oznaczać to:" tylko po co?"?. Jeśli chodzi Ci o to że po co moje wiersze to odp bardzo prosta. Umiem wyrazac swoje emocje. Potrafie sie wyzyc w inny sposob niz inni np dewastujac lub pobiciem. Moze jakies malutenki plusik uznania? Mam 15 lat i to niema byc jakas wymowka ale troszeczke zrozumienia. Ja wiem ze moja poezja jest uboga ale zlitujcie sie! Jak chcecie zeby ktos wyciagnol jakies wnioski z waszych komantarzy to wezcie pod uwage tez plusy. Bo w tym momencie caly wiersz jest do bani i najlepiej jesli zaraz go usune! Wszystko co my napiszemy jest piekne poniewaz my to stwozylismy, jest tam czastka nas, naszych emocji, uczuc!

Ja jestem z Bytomia, to dosyc duze miasto na slasku.

Przepraszam ale ciegle te literowki a tam miało byc zbrukanej. A tak na marginesie to moze najdziecie cos poztywnego a nie same -? Pozdr.

Skąd pamietam tą twarz te niebiesko zabójcze oczy nie mogę o nich zapomnieć są jak bumerang zawsze wracają pozwolcie mi o nich zapomnieć. Proszę? Dlaczego nie umiemy od tak poprostu wyrzucic niepotrzebnych wspomnien?! Te oczy Na twarzy zbrukanej życiem wszystko płowieje lecz oczy mają zawsze taki sam blask Moze to jakiś znak?

Moja twarz na zakrwawionym lustrze wspomnień została w mojej pamięci to co ta kochałem jest tylko dalekim mi wspomnieniem kochałem zabardzo i miłość mnie pochłoneła niechciałem rozbić mojej kuli pełnej złych wspomnień która była pozostałościa po tamtych chwilach trudno stało się...

Słyszę jak kropla spada po kropli tak mija moje życie powoli ale z jakim impetem jedna kropla wieksza duga mniejsza dzwięk rozchodzi sie po uszach dochodzi do ciała ogarnia mnie dreszcz i tak całe życie jedno chluśnięcie jest pogodne, ciepłe dla ucha drugie zaś wali niemiłosiernie o kałużę jedna po drugiej draży dziurę w skale i tak cały czas przez całe nasze życie spadaj krople draży sie skała kolenja toczy za soba kolejna aż źrodło się traci kałuża wysycha i zostaja wspomnienia jak ostatnia kropla przeleciała przez powietrzę chcąc zatrzymać się zleciała...

Proszę Cię! Zabij we mnie tą CISZĘ chcę słyszeć cieszyć się chcę normalnie żyć Błagam! Zabierz moje myśli od tego wydarzenia chcę żyć własnym życiem Zacznij krzyczeć wrzeszczeć aby tylko nie było ciszy tylko tyle o nic więcej nie proszę Ta głuchota mnie zabija nieumiem rozmawiać nie potrafię usłyszeć szeptu z mojej duszy Nie umiem żyć dla siebie I jak tu być człowiekiem? Jak tu żyć kochać USŁYSZEĆ! Prosze Cię! KRZYCZ! wypełnij tą pustkę w moim życiu daj mi choć odrobine zamyślenia nad moją pustką.