Mila_Holland
-
Postów
3 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Odpowiedzi opublikowane przez Mila_Holland
-
-
Serdeczne dzięki za wszystkie komentarze!
Bardzo się cieszę, że przyjeliście ten - powiedzmy to wprost - troszkę kiczowaty wiersz z przymrużeniem oka. Pisząc go słuchałam Rammsteina (i skakałam:), czym można wytłumaczyć jego "fuuuuuuuj"owy klimat ;)
Postaram się popracować nad stylem.
Jeszcze raz dzięki
Pozdrawiam
Mila_Holland0 -
Księżyc o trupiej głowie mgłę promieniami przeszywa
Wytknięte palce gwiazd w oczy się wbijają
Kosmaty oddech strachu z miękkiego snu mnie wyrywa
Białe jak Światło Anioły żyły sobie podcinają
Czarne niebo przygniata mnie i dusi swym starym płaszczem
Płoszy Duszę ślepą jak gołąb z wydziobanymi oczami
Ciepłe tylko na chwilę jelita lepka ciecz głaszcze
Nadzieja i Wiara czeka
- z szeroko otwartymi wnętrznościami0
Mądre usta pieśni łatwych
w Wiersze gotowe
Opublikowano
Utwór bardzo przypomina poezję Mistrza Norwida - intelektualny, paraboliczny, o ponadczasowej tematyce. Podoba mi się namalowany w nim obraz - morza zostawiającego i zabierającego "skarby" na plaży - błędnego koła dawania i odbierania, budowania i niszczenia.