Isaac

zastanawiam się, lecz tak od niechcenia, gdy przeglądam twe komętarze Pelman nad twą estetyką. Pozdrawiam

węsze zapachy polipu zorzy nieukształtowane wonie brodzą bałwochwalczo powonienie w momencie staje się rozluźniony odszczepieniu ulega jaźń uwalnia się z macek obowiązku ruch wtóruje słoncu podniecenie barwa promienista napawa ochoczo wyluzowane i wiotkie myśli kołyszą wiatr manierą zapachów nasiąka naskórek nie trzeba już niczego więcej to wyobrażenie jest szczęściem

odpowiada mi bardzo to co napisałaś, staram się nie pisać komętarzy bo nie jestem od tego by oceniać jednak twój wiersz bardzo mi pasuje i zachęciłaś mnie przez to do napisania. Serdecznie pozdrawiam

skutkiem zaśnięcia jest spokój duszy przeżywany w ułudzie czas staje się wreszcie wolny senny świat harcy jest w istocie spełnieniem marzeń odkształcone frywolne i nieskrępowane przyczyny i skutki mają tu swe ujście śmiechem nasączone jest wszystko we wszystkim nie ma zła bo można się obudzić marzenia straciły swą przydatność bo są wiekuiste chęci zawsze spełnione a łzy skończone dlatego ufać trzeba głupocie że życie jest niekończącym się snem

może nie zostaniesz dłużej odejdziesz w niepamięć cynfolia czasu przeminie na wieki po tobie byłaś jednak pierwszą i zawsze taką w mym sercu pozostaniesz

Dziękuje za wszystkie opinie. Miło mi, że przeczytaliście to co napisałem. Pozdrawiam!

w wyścieleniu mroku w powiewie sromotności w otchłani żądzy wlepiony w parkan cienia lśnisz mało śmierdzisz mało pachniesz trzeźwo i pijanie chodzisz lekko dychasz ślady pozostawione są tylko wgnieceniem okruchem małym zaledwie skinieniem słowa w czynach zamknięte dusza w niewidoku a ty sam na drodze wciąż nie rozwiniętej