``W duszy czasem sensu brak.
Zagubiony statku wrak.
W życiu czasem nie wieje wiatr.
Zagubiony statku wrak.
Tnie w obie strony tak jak nóż.
Zagubiony, z kolców róż.
Tonąc przy skałach giętkich jak maszt.
Tańcząc przy burzach, groźnych na raz.
Gdy uśmiech ulotny jak wiatr.
Pyłek, w trawie ślad.
Zagubiony statku ślad.``