``W duszy czasem sensu brak. 
    Zagubiony statku wrak. 
    W życiu czasem nie wieje wiatr. 
    Zagubiony statku wrak. 
    Tnie w obie strony tak jak nóż. 
    Zagubiony, z kolców róż. 
    Tonąc przy skałach giętkich jak maszt. 
    Tańcząc przy burzach, groźnych na raz. 
    Gdy uśmiech ulotny jak wiatr. 
    Pyłek, w trawie ślad. 
    Zagubiony statku ślad.``