Cień

Zastanawia mnie jedno!?. Jeżeli nie ma komentarzy to?... Wiersz jest do niczego, czy przeciwnie? Córka autora wiersza! :)

Uprzejmie proszę o pozytywny komentarz! :-)

Uśmiech, co jak z siedmiu róż płatki, Twarz pokryły całą. Oczy, pełne soku radości, Który pije się jednym haustem. Dziecko... Któremu właśnie, Ktoś podarował zabawkę. Ciemno-granatowe niebo, Rozświetlane fleszem błyskawicy. Pełna kłębiących się chmur buzia. Deszcz łez rzęsistych, Już pełne chodniki. Dziecko... Któremu właśnie, Ktoś zabrał tę zabawkę

Niektóre komentarze mnie zastanawiają, jak bardzo potrafimy byc bezwzgledni dla innych, rozczulając się nad własną nieudolnoscią.... Co do utworu, nie jest wciągający, to fakt! Cień

Zazwyczaj jest tak, że słowa tworzą obraz. W wyobraźni każdy maluje swój obraz inaczej. Są szczegóły które dostrzegamy od razu. A są też takie, które stoją przed nami jak mur. A my walimy w nie głową, bo nie zauważyliśmy ich..... Dziękuje za pozytywne komentarze (Bo chyba takimi są :) !?) Cień

Po miedzy nimi jest wszystko, smutek, samotność, radość... Uczucie! I czego chcieć więcej!?

O Boże! Tu awiomarin nie pomoże..:)

Przemijanie... Nauczmy się je dostrzegać.

Kamienie Poukładane w murze domu Co pusty stoi i opuszczony. W jego krwiobiegu, już nie ma ludzi, Ogień nie pali się pod kuchnią. W tym domu czas w miejscu tkwi! Zamknięty w ścianach Bez okien, drzwi Przeszłości, już nie obudzi w nim nikt. Przyszłością gruz i pył. Gdy wokół, wciąż nowe twarze Mkną lawiną zdarzeń, Przystań!... Popatrz na czas! Co zamknięty w kamieniach Wciąż trwa i trwa

No cóż, wielokropków nie ma, i może dlatego ten wiersz czyta się jak nie mysląc... Za dużo smutku. pisz masz talent!