Jaskółka Uwięziona

Jej ręce skute kajdanami cierpienia próbowały Go dotknąć resztką sił Odsunął się najdalej jak tylko potrafił Z Jej oczu patrzył na Niego żywy ból Nie mógł znieść okrutnego widoku Odwrócił głowę najszybciej jak tylko umiał Wykrzywiła usta na znak wielkiej rozpaczy Jęczała i skamlała przy Jego stopach Uronił łzę i ... odszedł najsmutniej jak tylko mógł _________________ 23 kwiecień 2004

ślepy z bólu uderzał rzęsami o ziemię zaciskał pięści by unieść je do walki lecz w piersiach tchu w sercu odwagi - zabrakło ziemia pachniała mną ________________ 17 styczeń 2004

Znowu przylazłaś - - tak bardzo niechciana Zostaw mnie,proszę w spokoju! Nie próbuj znowu dotykać! Twoja rażąca brzydota przyprawia o mdłości Nie duś mnie już do cholery uściskiem swych twardych ramion Bo nienawidzę smrodu gnijących,mokrych kości Nie widzisz,że uciekam?! Przykryta obcym,męskim potem Drżę pod sapiącym ciałem Nie znam Cię przez tych kilka chwil... ____________________ 24 marzec 2004

o malo co z krzesla nie spadlam :/ ale po rozmowie z przyjaciolka udalo mi sie dojsc do siebie po Pana komentarzu, Panie Piotrze ... heh...

w mieście złamanych obietnic nikt nie wierzy w słońce nikt nie dostaje migreny na widok niechcianych oczu przeglądają się w sobie bo wiedzą juz ze lustra to cudzy fałsz w miescie złamanych obietnic nie czeka się na lepsze jutro sprzedając na targu wiarę po cichu okrada się złudzenia ________________________ 21 listopad 2004